ΔΕΠ ΔΗΜΟΥ ΑΜΟΡΓΟΥ: «Ζητούμενο είναι η ζωή στα νησιά να μη γίνεται αδίκως δυσκολότερη….”. Ε. Ψυχογιού, δημοτική σύμβουλος, πρόεδρος ΔΕΠ: “…Ζητώ, απαιτώ να…”
Η Δημοτική Επιτροπή Παιδείας Δήμου Αμοργού σε πρόσφατο ψήφισμά της με θέμα «Επαναπροσδιορισμός των μέτρων στην Αμοργό και στα νησιά χωρίς κρούσματα» που εξέδωσε και το οποίο επέδωσε προς τον δήμαρχο, Ελευθέριο Καραΐσκο και τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Αμοργού, Σταμάτη Γρίσπο, αναφέρει τα ακόλουθα:
Η Αμοργός καθώς και άλλα μικρά νησιά κατάφεραν με ευθύνη να παραμείνουν επιδημιολογικά καθαρά. Το ευτυχές και καθόλου τυχαίο αυτό γεγονός υπογραμμίστηκε ως μήνυμα αισιοδοξίας και δια στόματος κ. Χαρδαλιά.
Παρότι τα σχολεία άνοιξαν 14 Σεπτεμβρίου, σε καιρό που οι μετακινήσεις ήταν σαφώς περισσότερες, επομένως και οι συνθήκες σαφέστατα πιο επισφαλείς, έκλεισαν 9 Νοεμβρίου με συνθήκες πιο ασφαλείς. Σύσσωμη η σχολική κοινότητα στην Αμοργό τηρείσαι ως κεραίας τα μέτρα προφύλαξης.
Ωστόσο τα δικά μας σχολεία έχουν χαμηλό πληθυσμό παιδιών. Επί παραδείγματι το Δημοτικό Σχολείο Αρκεσίνης έχει μόλις 6 παιδιά, ενώ το ΕΠΑΛ Αμοργού μόλις 30 παιδιά όσο δηλαδή περίπου ένα τμήμα στις μεγάλες πόλεις.
Σημειώνουμε δε ότι τα βρετανικά νησιά σε συνθήκες κορωνοϊού βρίσκονται σε διαφορετικό καθεστώς από την υπόλοιπη χώρα, δηλαδή από την Μ. Βρετανία. Τα σχολεία λειτουργούν κανονικά. Δεν υπάρχουν περιορισμοί στην κυκλοφορία, στην εστίαση επιτρέπονται έξι καρέκλες στο ίδιο τραπέζι, οι γάμοι γίνονται με δεκαπέντε καλεσμένους και στις κηδείες μπορούν παρευρίσκονται ως τριάντα άτομα, ενώ ο πληθυσμός της νήσου Γουάιτ, που υπόκειται σε καθεστώς εξαίρεσης των μέτρων έχει πληθυσμό 140.000 ανθρώπους.
Τα οριζόντια μέτρα για τους κατοίκους μικρών νησιών που δεν έχουν κρούσματα, είναι βλαπτικά και δεν συμβάλουν στην ασφάλεια και στην υγεία των κατοίκων. Αντιθέτως επιβαρύνουν την ψυχική υγεία όλων και κυρίως των παιδιών μας επιβάλλοντας τον παραλογισμό. Είναι σαν να λέει κάποιος επειδή στο Νευροκόπι η θερμοκρασία είναι ιδιαιτέρως χαμηλή, επιβάλλεται σε περιοχές με ήπιο κλίμα περιβολή για χιόνι.
Στο τόπο μας, κατά τη χειμερινή περίοδο, σε κανονικές συνθήκες περπατάς μέσα στο όποιο χωριό και δεν συναντάς πάνω από δύο ανθρώπους.
Στο τόπο μας, κατά τη χειμερινή περίοδο, σε κανονικές συνθήκες στα καφενεία δεν κάθονται πάνω από 5 παππούδες.
Στο τόπο μας, κατά τη χειμερινή περίοδο, σε κανονικές συνθήκες τα παιδιά μας κάνουν ομαδικές δραστηριότητες όπως άθληση, χορό, ξένες γλώσσες, θέατρο και άλλα, σε μικρές αριθμητικά ομάδες.
Στο τόπο μας, κατά τη χειμερινή περίοδο, σε κανονικές συνθήκες οι άνθρωποι προσεύχονται στις εκκλησίες και βρίσκουν ελπίδα και παρηγοριά. Υπάρχουν εκατοντάδες ξωκλήσια που κοσμούν τα βουνά και τα ακρογιάλια. Πάντα άναβε ένα καντήλι που τώρα παραμένει παράλογα σβηστό. Όπως παράλογα σβήνεται και η κανονική ζωή μας.
Στον τόπο μας γίναμε φίλοι με την ερημιά του, την αγαπήσαμε, την μετατρέψαμε σε παράγοντα γόνιμης δημιουργίας και περίσκεψης. Η ηρεμία έγινε ευκαιρία για μικρούς και μεγάλους.
Είναι αδιανόητο η ελληνική επικράτεια ν’ αντιμετωπίζεται ως μία ενιαία υγειονομική περιφέρεια. Εδώ η υγεία διέπεται πολλές φορές ακόμη κι από τυχαίους παράγοντες όπως ο καιρός. Οι διακομιδές κατά τις νυχτερινές ώρες είναι αδύνατον να γίνουν με ελικόπτερο και με πλωτό μέσο γίνονται όταν το επιτρέπει ο αέρας.
Θεωρούμε λοιπόν ότι η τοπογραφία της χώρας προσφέρει πολλές μικρές σχετικά ασφαλείς ευέλικτες λύσεις.
Ως εκ τούτου ζητάμε την διαμόρφωση των περιοριστικών κανόνων σ’ ένα πλαίσιο λογικής, σύνεσης κι ασφάλειας κατά περιοχή.
Πιο συγκεκριμένα ζητάμε:
1.Το άνοιγμα όλων των σχολείων της Αμοργού και μικρών νησιών ή περιοχών που δεν έχουν παρουσιάσει κρούσματα. Σημειώνουμε δε ότι με τον τρόπο αυτό θα αποφορτιστεί κι η διαδικτυακή πλατφόρμα εκπαίδευσης κάνοντας πιο λειτουργική την τηλεκπαίδευση σε περιοχής που δεν είναι δυνατή η δια ζώσης εκπαίδευση.
2.Την απαγόρευση μετακίνησης από νομό σε νομό.
3.Την υποχρεωτική καραντίνα 14 ημερών σε άτομα που μεταφέρονται για λόγους ανωτέρας βίας π.χ. για ιατρικές εξετάσεις κατά την επιστροφή τους στο νησί.
4.Την άρση της απαγόρευσης της κυκλοφορίας από τις 21.00 ως τις 05.00.
5.Την άρση της απαγόρευσης λειτουργίας εμπορικών καταστημάτων.
6.Την άρση της απαγόρευσης λειτουργίας καταστημάτων εστίασης.
7.Την άρση της απαγόρευσης λειτουργίας γυμναστηρίων και άλλων δημιουργικών δραστηριοτήτων.
8.Την άρση της απαγόρευσης ερασιτεχνικού ψαρέματος.
Η ζωή στα νησιά διέπεται από άλλες συνθήκες, γεγονός που υπολογίζεται στο Ελληνικό Σύνταγμα το οποίο αναφέρεται ευκρινώς στην ιδιαιτερότητα της νησιωτικότητας. Ο μικρός πληθυσμός, οι αραιοκατοικημένες περιοχές και ως εκ τούτου κι ο μη συνωστισμός ούτως ή άλλως είναι μια κανονικότητα στο νησί μας κατά τη χειμερινή περίοδο.
Η ζωή στα νησιά την χειμερινή περίοδο δεν ήταν ποτέ εύκολη. Ζητούμενο είναι να μη γίνεται αδίκως δυσκολότερη και να είμαστε ουσιαστικά ασφαλείς.
Η εισήγηση από την Ε. Ψυχογιού – Το σχόλιό της…
ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ΟΤΙ το ψήφισμα εισηγήθηκε η πρόεδρος της ΔΕΠ, Ελευθερία Ψυχογιού, η οποία επισημαίνει: «Το ψήφισμα διαβάστηκε και στο δημοτικό συμβούλιο δεδομένου ότι ως επιτροπή προτείνουμε και δεν αποφασίζουμε. Αυτοί όμως που αποφασίζουν κεντρικά θεωρώ ότι είναι τεράστια ασέβεια για τις ζωές μας να μην υπολογίζουν τις εισηγήσεις μας. Δεν γνωρίζουν πώς ζούμε. Δεν γνωρίζουν ότι για να σηκωθεί πρόσφατα ελικόπτερο για εγκυμονούσα στο 8ο μήνα με σπασμένα νερά έπρεπε να γίνει μεγάλη φασαρία. Εμείς, ξέρουμε από την κοιλιά της μάνας μας, από έμβρυα, ότι οι συνθήκες είναι άλλες. Δεν αναζητούμε παράσημα ούτε τιμές για την επιλογή μας να ζούμε σ’ ένα βράχο στις Κυκλάδες. Ωστόσο, η νησιωτικότητα δεν είναι κάτι απροσδιόριστο. Έχει: όνομα, επίθετο , ταχυδρομικό κώδικα. Αυτά προσδιορίζουν άνθρωπο και τόπο. Αυτά είμαστε εμείς. Αυτά δεν τα παζαρεύουμε, διότι είναι η ζωή μας, η καθημερινότητά μας κι ένα κομμάτι πατρίδας που η ψυχή της έχει κάτι παραπάνω. Προφανώς, όταν το κράτος δεν φροντίζει για όλα τ’ άλλα μόνο με αποθέματα ψυχής μπορείς να ζήσεις στον βράχο». Και προσθέτει: «Δεν ζητάμε πολλά, αν και θα έπρεπε. Ζητάμε τα αυτονόητα. Κυρίως ζητάμε κεντρικές αποφάσεις που να μην πυροβολούν τις ζωές μας, κυρίως των παιδιών που θέλουν να γεννηθούν κι αυτών που γεννήθηκαν και κάνουν όνειρα. Θέλουν να σπουδάσουν και να έρθουν πάλι στο νησί, γιατί αγαπούν αυτόν το βράχο. Αν η κυβέρνηση δεν κατανοήσει τα δίκαια αιτήματα μας ως ΔΕΠ, αυτό το νησί αύριο θα έχει λιγότερα παιδιά. Αυτή η χώρα θα έχει λιγότερα παιδιά. Θα είναι φτωχότερη. Ως δημοτική σύμβουλος, ως νησιώτισσα, ως μάννα, ως πρόεδρος της ΔΕΠ, ζητώ, απαιτώ να σεβαστούν τα παιδιά μας και να αποδεχθούν όσα έχουμε καταθέσει ως ΔΕΠ. Σε διαφορετική περίπτωση θα μας φτύνουν όλους μαζί τα παιδιά μας από κάποια άλλη χώρα και θα ‘χουν και τα δίκια τους».
About The Author
