ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΛΑΣΕΡΟΣ: «ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΤΟΥ ΔΙΟΜΗΔΗ ΠΟΔΟΠΑΤΗΣΑΝ» ΜΝΗΜΕΙΟ ΣΤΑ ΚΑΛΑΜΙΤΣΙΑ ΤΗΣ ΝΑΞΟΥ
Στη δίνη της κακοκαιρίας τού «Διομήδη» δυστυχώς δεν άντεξε η οροφή ενός τμήματος τού ανακτόρου των Ιησουιτών που ανεγέρθηκε το 1673 από τον μοναχό Ροβέρτο Σωζέ στα Καλαμίτσια της Νάξου.
Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο ένα σπουδαίο μνημείο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς να πέφτει θύμα της μανίας της φύσης ουσιαστικά απροστάτευτο και εγκαταλελειμμένο στην τύχη του.
Αυτή τη φορά συνέβη το κακό παρά την όποια κινητικότητα είχε παρατηρηθεί για την διάσωση του κτιρίου όπως επερώτησης στη Βουλή ,επίσκεψης επιτόπου της Υπουργού Πολιτισμού, προσπάθειες της Περιφέρειας και της λήψης κάποιων πρόχειρων μέτρων συντήρησης.
Εδώ να προστεθεί και η δική μου παρέμβαση με ανάρτηση μου στο προσωπικό μου λογαριασμό στις 22 Απριλίου του 2017 πού μίλησα για ένα μνημείο που αργοπεθαίνει και τόνιζα την άμεση ανάγκη σωστικών μέτρων.
Η ασφάλεια των ιστορικών κτηρίων δεν κατοχυρώνεται ούτε με προθέσεις ούτε με υποσχέσεις ούτε και με ανεπαρκή μέτρα .
Η Ναξιακή γη είναι διάσπαρτη από μνημεία όλων των ιστορικών περιόδων αρχαιοελληνικών, βυζαντινών, μεσαιωνικών και νεοτέρων.
Απαιτείται άμεση καταγραφή και αξιολόγηση όλων των μνημείων του του νησιού. Πρέπει να εκτιμηθεί η κατάσταση όσων διατρέχουν κίνδυνο σοβαρής φθοράς και να προγραμματιστούν άμεσες σωστικές παρεμβάσεις.
Ο Πύργος του Χειμάρρου δεν θα έπρεπε να περιμένει 25 περίπου χρόνια να κατέβει η σκουριασμένη σκαλωσιά η οποία στήθηκε με σκοπό την επισκευή του η οποία δεν έγινε ποτέ.
Η ανεπανόρθωτη ζημιά του μνημείου στα Καλαμίτσια πρέπει να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά.
Η αρχαιολογική υπηρεσία Κυκλάδων η οποία πράγματι παράγει σπουδαίο έργο στα νησιά μας δεν μπορεί να δικαιολογείται ότι δεν προλαβαίνει γιατί «τα μνημεία είναι πάρα πολλά ..και κάνει ότι μπορεί» Εν ανάγκει να δημιουργηθούν παραρτήματα της στα νησιά πού έχουν περισσότερες ανάγκες.
Πρέπει να χορηγηθούν κρατικά ή ευρωπαϊκά κονδύλια και να αναζητηθούν ιδιωτικές δωρεές για χρηματοδοτήσεις των έργων.
Θα μπορούσε να βοηθήσει προς αυτήν την κατεύθυνση εκεί όπου υπάρχει ανάγκη η σύσταση σοβαρών Συλλόγων διάσωσης μνημείων όπως έγινε παλαιότερα για το Μοναστήρι του Φωτοδότη.
Τα ιστορικά μας μνημεία δεν φτάνει να τα περιγράφουμε, να τα μελετούμε και να υπερηφανευόμαστε γι’αυτά. Πρέπει να βρούμε τρόπους να τα προστατεύσουμε και να τα παραδώσουμε ακέραια στις επερχόμενες γενιές
*Ο Γιάννης Βλασερός είναι Ιατρός Καρδιολόγος ΄
Διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών
Αν.Γραμματέας Τομέα Υγείας του ΠΑΣΟΚ -Κιν.Αλλαγής
About The Author
