Η πρώην Έπαρχος Θήρας επαινεί αστυνομικό γιατί (ορθώς) την “έγραψε”

Η πρώην Έπαρχος Θήρας Θεώνη Λειβαδάρου έχει αποτραβηχτεί από την πολιτική ζωή. Αλλωστε όπως θυμόμαστε όλοι η τελευταία περίοδος της ήταν γεμάτη ένταση με την κόντρα που είχε με τον Περιφερειάρχη Γιώργο Χατζημάρκο.

Έκτοτε δεν απασχόλησε την επικαιρότητα μέχρι χθες που “ανέβασε” στα Μέσα Κοινωνικής δικτύωσης ένα ευχαριστήριο κείμενο αφιερωμένο σε ένα αστυνομικό ο οποίος έκανε την δουλειά του. Αυτονόητο, θα μου πείτε, αλλά πρέπει πολλές φορές να τονίζονται τα αυτονόητα όπως πολύ καλά έκανε η Θεώνη Λειβαδάρου…

Αναφέρεται:

Σε ένα νησί όπως και σε πολλά άλλα νησιά που πασχει και ποναει στις διοικητικές δομές του, που οι περισσότερες υπηρεσίες είναι υποστελεχωμένες, που κάποιες φορές απαρτίζονται από ανθρώπους αμαθείς, που κάποιες άλλες τους μεθάει η εξουσία και η έπαρση συνέβη κάτι το πολύ όμορφο.

Ευτυχώς σε αυτή τη δύσκολη, περίεργη εποχή που οι αξίες και οι άνθρωποι αλλοιώνονται υπάρχουν και οι άνθρωποι που γίνονται παραδειγμα προς μίμηση, που τιμούν το λειτούργημα τους, που σέβονται τον συνάνθρωπο τους, που γίνονται δάσκαλοι για τα παιδια μας!

Εχτες λοιπόν, σε έναν τυπικό έλεγχο της αστυνομίας, μας σταμάτησαν και ο ένας από τους δυο γιούς μου δεν καθόταν στο παιδικο καθισματακι,(μέγα λάθος μου) αλλά με ζώνη στο κάθισμα.

Ο αστυνομικός, αφου πρωτα ζητησε την άδεια από τον σύζυγο μου , πλησίασε τον μικρό και με τον πιο όμορφο και γεμάτο αγάπη και κατανόηση τρόπο, του εξήγησε για ποιο λόγο δεν είναι ασφαλής παρα μόνο στο ειδικό κάθισμα του. Αφου μας έκοψε την σχετικη κλήση, απομάκρυνθηκαμε και συνεχίσαμε την διαδρομή μας.

Σήμερα λοιπών το πρωι, και ενώ μπαίναμε στο αυτοκίνητο για να πάμε σχολείο, μου λέει ο γιος μου: μαμά, θα κάτσω στο καρεκλάκι μου σήμερα, όπως μου είπε ο κύριος αστυνομικός!

Αυτό ήταν λοιπόν!

Ενοιωσα τόση συγκίνηση, τόση χαρά!

Ένας άνθρωπος που δεν μας γνωρίζει, και πιθανότατα δεν θα μας ξαναδεί, που θα μπορουσε με υφος να μας φερθεί άσχημα ή και να μην ασχοληθεί καθόλου, αυτός ο άνθρωπος μίλησε τόσο όμορφα και με νόημα στο παιδι μου! Πολύ σημαντικό για την ασφάλεια του, που δυστυχώς πολλές φορές από αμέλεια χωρίς να σκεφτούμε αυτή τη στιγμή τη σοβαρότητα του θέματος δεν επιμένουμε στα παιδιά μας να καθίσουν στο καθισματάκι.

Νιώθω λοιπόν βαθειά υποχρεωση απέναντι του και απέναντι σε όλο το Σώμα, να αναφέρω αυτό το περιστατικο ώστε και κάποιες προκαταληψεις να γκρεμίσουμε, αλλά και να έμπνευσουμε άλλους νέους συναδέλφους του να ακολουθήσουν το παράδειγμα του και να γίνουν και αυτοί παράδειγμα προς μίμηση και όχι προς αποφυγή…