ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ κ. ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ ΕΠΙ Τῌ ΕΟΡΤῌ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ 2022
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Ἔφθασε καί πάλι ἡ στιγμή ὅπου ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νά ἑορτάσουμε τό Πανσεβάσμιο καί Πανευφρόσυνο Πάσχα. Ἔφθασε ἡ λαμπρά ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου καί μέ αἰσθήματα πνευματικοῦ ἐνθουσιασμοῦ θά ψάλουμε καί πάλι τόν νικητήριο παιᾶνα, τόν ὕμνο τοῦ θριάμβου, τόν χαιρετισμό τῆς ἐλπίδας, τό μήνυμα τῆς χαρᾶς, τό «Χριστός Ἀνέστη». Μέ τή θεολογική καί θεόπνευστη γλῶσσα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ θά θυμηθοῦμε ξανά πόσο μεγάλη καί ξεχωριστή εἶναι ἡ Ἁγία ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου! «Αὕτη ἡ κλητή καί ἁγία ἡμέρα ἡ μία τῶν Σαββάτων, ἡ βασιλίς καί κυρία, ἑορτῶν ἑορτή καί πανήγυρις ἐστί πανηγύρεων». Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου εἶναι τό πιό κορυφαῖο, πραγματικά κοσμοσωτήριο γεγονός, ὅ,τί σπουδαιότερο ὑπάρχει στήν ἱστορία καί τή ζωή μας, καί τίποτα δέ μπορεῖ νά ὑποβαθμίσει τήν ἀξία της. Γι’ αὐτό καί τή γιορτάζουμε μέ περισσή λαμπρότητα καί μέ μοναδικό πνευματικό πάθος καί ἐνθουσιασμό.
\«Σήμερον ἐν γῇ χαρά», ἀναφωνεῖ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἀφοῦ ὁ Χριστός μέ τήν Ἀνάσταση Του, ἁρπάζει μέσα ἀπό τά χέρια τοῦ διαβόλου ὁλόκληρη τήν οἰκουμένη, γιά νά τήν ὑπερυψώσει στόν οὐρανό. Ὁ Χριστός δέν ἀναστήθηκε, γιά νά δείξει ὡς Θεός τή δύναμή Του, οὔτε γιά νά ἀποδείξει τή θεότητά Του μέσα στήν κτιστή πραγματικότητα. Τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως ἐπηρεάζει ἄμεσα ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους. Γιά τήν ὀρθόδοξη θεολογία δέ νοεῖται Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ χωρίς Ἀνάσταση τοῦ ἀνθρώπου. Ἄμεση συνέπεια τῆς Ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ θέωση καί ἡ ἀνόρθωση τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ Ἀνάσταση ἔχει πάντοτε ὑπαρξιακές καί ὀντολογικές προεκτάσεις στή δική μας ζωή. Ἀναφέρει χαρακτηριστικά ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός πέθανε, γιά νά μᾶς σώσει. Ἀναστήθηκε καί ἀνέβηκε στούς οὐρανούς, γιά νά μᾶς ἑλκύσει κοντά Του.
Ἡ Ἀνάσταση, ἀδελφοί μου, ἀποτελεῖ ἕνα γεγονός πού δέν μπορεῖ νά ἀφήσει καμμία ψυχή κανενός ἀνθρώπου ἀνεπηρέαστη, ἀφοῦ εἶναι αὐτή πού μᾶς χαρίζει τήν ἐλπίδα καί τήν αἰσιοδοξία στή ζωή. Εἶναι τό γεγονός πάνω στό ὁποῖο στηρίζεται ἡ ἴδια μας ἡ πίστη, εἶναι τό γεγονός πού μᾶς κάνει νά συνειδητοποιοῦμε ὅτι τόν τελευταῖο λόγο δέν τόν ἔχει πλέον ἡ φθορά καί ὁ θάνατος, ἀλλά ἡ ζωή, δηλαδή ὁ Χριστός πού Ἀνέστη ἐκ νεκρῶν.
Ἕνας ἀπό τούς μεγαλύτερους θεολόγους τῆς ἐποχῆς μας καί πνευματικός πατέρας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας καί τῆς Ὀρθοδοξίας ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς μιλώντας γιά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ἀναφέρει: «Οἱ ἄνθρωποι καταδίκασαν τόν Θεό σέ θάνατο· ὁ Θεός ὅμως μέ τήν Ἀνάστασή Του «καταδικάζει» τούς ἀνθρώπους σέ ἀθανασία. Στά χτυπήματά τους ἀνταποδίδει τούς ἐναγκαλισμούς· στίς ὕβρεις τίς εὐλογίες· στόν θάνατο τήν ἀθανασία. Ποτέ δέν ἔδειξαν οἱ ἄνθρωποι τόσο μῖσος πρός τόν Θεό ὅσο ὅταν τόν σταύρωσαν· καί ποτέ δέν ἔδειξε ὁ Θεός τόση ἀγάπη πρός τούς ἀνθρώπους ὅση ὅταν ἀναστήθηκε. Οἱ ἄνθρωποι ἤθελαν νά καταστήσουν τόν Θεό θνητό, ἀλλ’ ὁ Θεός μέ τήν Ἀνάστασή Του κατέστησε τούς ἀνθρώπους ἀθάνατους. Ἀναστήθηκε ὁ σταυρωθείς Θεός καί θανάτωσε τόν θάνατο. Ὁ θάνατος δέν ὑπάρχει πλέον. Ἡ ἀθανασία κατέκλυσε τόν ἄνθρωπο καί ὅλους τούς κόσμους του. Μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Θεανθρώπου ἡ ἀνθρώπινη φύση ὁδηγήθηκε τελεσίδικα στήν ὁδό τῆς ἀθανασίας καί ἔγινε φοβερή καί γιά τόν ἴδιο τόν θάνατο. Διότι πρίν ἀπό τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ὁ θάνατος ἦταν φοβερός γιά τόν ἄνθρωπο, ἐνῶ μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου γίνεται ὁ ἄνθρωπος φοβερός γιά τόν θάνατο. Ἄν ὁ ἄνθρωπος ζεῖ μέ πίστη στόν Ἀναστάντα Θεάνθρωπο, ζεῖ ὑπεράνω τοῦ θανάτου».
Σήμερα λοιπόν, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, γιορτάζουμε τό φῶς, τή ζωή, τή νίκη, τόν θρίαμβο τοῦ Θεοῦ, τήν ἀποκατάσταση τοῦ ἀνθρώπου, τήν κατάργηση τῆς ἁμαρτίας, τή διάλυση τοῦ σκότους, τή νέκρωση τοῦ θανάτου, τή συντριβή τοῦ κράτους τοῦ διαβόλου. Ὅλα αὐτά ἀποτελοῦν δῶρα τοῦ Θεοῦ, ἀφορμές καί αἰτίες χαρᾶς, εὐφροσύνης καί ἀγαλλιάσεως. Ὅλα αὐτά καθιστοῦν τήν ἑορτή τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου ὄντως «Λαμπρή» καί γι’ αὐτό ἡ Ἐκκλησία μᾶς προτρέπει νά λαμπρυνθοῦμε γιά τήν πανήγυρη καί νά ἑνώσουμε τίς φωνές μας ψάλλοντας μέ τήν καρδιά καί τά χείλη μας τό «Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν θανάτῳ θάνατον πατήσας καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».
Ἐπιτρέψτε μου, μέ ἀφορμή αὐτή τήν ἐπικοινωνία μου μαζί σας, νά σᾶς παρακαλέσω τούτη την ἀναστάσιμη νύχτα, νά ἀφήσουμε γιά λίγο τή σκέψη μας νά μεταφερθεῖ στήν Οὐκρανία, στά τραγικά γεγονότα τοῦ πολέμου καί στούς ὁμόδοξους ἀδελφούς μας πού συνεχίζουν νά δοκιμάζονται καί νά διώκονται. Νά προσευχηθοῦμε γιά τούς συνανθρώπους μας, μεταξύ τῶν ὁποίων ὑπάρχουν καί παιδιά καί ἄμαχοι, πού βιώνουν τόν παραλογισμό καί τή σκληρότητα τοῦ πολέμου. Νά ὑψώσουμε ἐγκάρδια προσευχή πρός τόν ἄρχοντα τῆς εἰρήνης, τόν Ἀναστάντα Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, μέ σκοπό νά φωτίσει τίς διάνοιες τῶν ἐχόντων τήν κοσμική ἐξουσία καί λαμβανόντων ἀποφάσεις, γιά τήν κατάπαυση κάθε περαιτέρω πολεμικῆς ἐπιβουλῆς, τή διάσωση τῶν ἀνθρώπων καί τήν ἐπικράτηση τῆς παγκόσμιας εἰρήνης.
Εὔχομαι ἀπό τά βάθη τῆς πατρικῆς μου καρδιᾶς πρός ὅλους ἀνεξαιρέτως, ἰδιαιτέρως δέ πρός τούς ἀδελφούς μας πού ὑποφέρουν ἀπό τόν πόλεμο καί χάνουν μέ τρόπο σκληρό καί βίαιο ἀγαπημένα τους πρόσωπα, τούς ἀσθενεῖς καθώς καί τούς δοκιμαζομένους ἀπό πένθος ἤ ἀνέχεια, τούς ἀποδήμους ἤ τούς ταξιδεύοντες στίς θάλασσες, τούς ἐγγύς καί μακράν καί τούς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Ναξίους, Παρίους καί Ἀντιπαρίους ἡ εὐλογία τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ νά πλημμυρίζει τή ζωή σας, ἡ χαρά καί ἡ εἰρήνη Του νά ἐπιστρέψει γρήγορα στόν κόσμο μας, καί τό φῶς Του νά φανερώσει διεξόδους στίς κρίσεις μας καί νά ὁδηγεῖ τά διαβήματά μας.
Χριστός Ἀνέστη ἀδελφοί μου!
Ὁ Ἐπίσκοπός σας