Γιατί όχι σε ΟΛΕΣ τις παραλίες της Νάξου, πολλά αλμυρίκια;;;
Στην Αντίπαρο (απ’ όπου το εικονιζόμενο, στο πρωτοσέλιδο του Κυκλαδίτης.γρ, στιγμιότυπο), τα αλμυρίκια κερδίζουν την παράσταση κάθε καλοκαίρι! Και όχι μόνο στην Αντίπαρο, αλλά και στην Αστυπάλαια, την Νίσυρο και σ’ άλλα αιγαιοπελαγίτικα νησιά, στις παραλίες, τα αρμυρίκια κάνουν αισθητή την παρουσία τους!
Γιατί όχι σε ΟΛΕΣ τις παραλίες της Νάξου, πολλά αλμυρίκια;;;
Η καλοκαιρινή Νάξος, ας παραδειγματιστεί! Καιρός είναι…
Θ’ αποκτήσουν όλες οι παραλίες της, μιαν εικόνα ασφαλώς πιο ελκυστική!
Καιρός είναι ν’ αποφασίσουν όσοι έχουν στα χέρια τους τις τύχες αυτού του τόπου, να μπουν στον κόπο κάνουν το αυτονόητο! από την στιγμή μάλιστα κατά την οποία – με έξοδα μηδέν – η “δουλειά” γίνεται!
Μεράκι χρειάζεται. Μεράκι που προϋποθέτει “καλή πρόθεση”…
Εάν θέλουμε, μπορούμε!
Εάν δουν οι “τοπικοί άρχοντες” ως ευεργετική επένδυση στο τουριστικό προϊόν του νησιού μας την φύτευση των περί ου ο λόγος φυλλοβόλων φυτών στις αμμουδερές παραλίες του νησιού μας, ας σηκώσουν ΤΩΡΑ τα μανίκια και ας δρομολογήσουν όλες τις ενδεικνυόμενες ενέργειες. Το βέβαιον είναι ότι εύκολα θα βρουν συμπαραστάτες στις προσπάθειές τους. Στους εθελοντές, αναφερόμαστε. Που όσες φορές έχουν κληθεί να στηρίξουν παρόμοιες πρωτοβουλίες, μετά χαράς το κάνουν!
Το αλμυρίκι είναι, χωρίς αμφιβολία το απόλυτο δέντρο του ελληνικού καλοκαιριού…
Προ τριών ετών, οι της δημοτικής κοινότητας Νάξου πήραν την πρωτοβουλία να φυτέψουν αλμυρίκια στον όμορο του κακογερασμένου κτηρίου (που ανήκει στα περιουσιακά στοιχεία του Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων), άλλοτε, Μετεωρολογικού Σταθμού Νάξου, εγγύς του ομώνυμου δημοτικού μεγάρου και της λαοφιλούς παραλίας λουομένων του Αγ. Γεωργίου.
-Σύμφωνα με εγκυκλοπεδικές πληροφορίες, το αλμυρίκι ή αρμυρίκι ή βρέζι ή αρμύρα ή μέρικος αποτελεί γένος αγγειόσπερμων, δικότυλων φυτών, που ανήκει στην τάξη των Ιωδών, στην οικογένεια των Ταμαριδοειδών.
Ο Τάμαριξ ή Ταμάριξ ή Ταμαρίς (Tamarix), όπως ονομάζεται στη βοτανική και Αρμυρίκι ή Αλμυρίκι, όπως το ονομάζει ο λαός μας, είναι ένα φυλλοβόλο φυτό (στην Ελλάδα, λόγω του ήπιου κλίματός της, δεν γίνεται αντιληπτό, ως φυλλοβόλο), το οποίο ανήκει στο γένος των Αγγειόσπερμων Δικότυλων φυτών (Δικοτυλήδονα), στην τάξη Ταμαρικώδη και στην οικογένεια Ταμαρικίδες (Tamaricaceae – Ταμαριδοειδή). Περιλαμβάνει 54 περίπου είδη θάμνων και χαμηλών ή και ψηλών δέντρων, που φύονται σε αλμυρές ερήμους ή ελώδης περιοχές, σε παραθαλάσσιες ακτές, σε ορεινές περιοχές και σε άλλες ημιερημικές τοποθεσίες, από τη Δυτική Ευρώπη και τη Μεσόγειο μέχρι την Ανατολική Ασία, τη βόρεια Κίνα και την Ινδία.
Ο Τάμαριξ είναι είδος αλόφυτου, δηλαδή φυτρώνει και ευδοκιμεί σε αλατούχα εδάφη, όπως και το κρίταμο (αρμύρα). Βρίσκεται αυτοφυής σε πολλές παραθαλάσσιες περιοχές της Ελλάδας και της Μεσογείου, κυρίως, κοντά σε παραλίες, αλλά και σε όχθες ποταμών και σε ρέματα, των οποίων ο υδάτινος ορίζοντας είναι υφάλμυρος.