“Για ποιες μαρίνες μιλάμε, όταν η Νάξος δεν έχει καν εμπορικό λιμάνι;”
“Γλυκός” πονοκέφαλος…
Με τον Γιάννη Βλαχάκη
Το «για ποιες μαρίνες μιλάμε, όταν η Νάξος δεν έχει καν εμπορικό λιμάνι;» είναι ένα ερώτημα, αν μη τι άλλο, αξιοπρόσεκτο. Και που μπορεί να σταθεί τούτη την εποχή στο προσκήνιο της τοπικής επικαιρότητας, για τον λόγο ότι, εδώ και όχι μικρό χρονικό διάστημα, πολλοί μέσα από τον Δήμο Νάξου και Μικρών Κυκλάδων έχουν πιάσει και πάλι την (παλιά και γνωστή στους περισσότερους κατοίκους της Χώρας Νάξου και όχι μόνο) κουβέντα, περί κατασκευής εμπορικού λιμανιού στο νησί, αξιοποιήσεως και αλλαγής χρήσεως του υπάρχοντος (λιμανιού) και κατασκευής τουριστικού καταφυγίου/μαρίνας σε απόσταση αναπνοής από το εγκαταλελειμμένο κτήριο του παλαιού Μετεωρολογικού Σταθμού Νάξου.
Πάνε πάνω από δέκα έτη που ο άλλοτε πρόεδρος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Νάξου, Αμοργού και Μικρών Κυκλάδων, Μανώλης Μανωλάς, μου έθεσε το παραπάνω ερώτημα κατά την διάρκεια μιας ολιγόλεπτης συζητήσεως που έπιασα μαζί του, κάπου εκεί κοντά στο Επαρχείο Νάξου (στην “περιοχή Έλλης”).
Το θέμα είναι ότι μαρίνα υπάρχει στο νησί μας. Τουριστικό και αλιευτικό καταφύγιο, για να ακριβολογούμε, έχομε. Όμως ούτε και αυτό ευλειτουργεί, όπως δεν ευλειτουργεί και το κακογερασμένο λιμάνι του νησιού. Αυτή είναι μια αλήθεια που πρέπει να λέγεται. Και που δεν επιθυμούν να την ακούν τα αυτοδιοικητικά “αφεντικά” αυτού του νησιού.
Με πάνω από 2.500 νησιά η Ελλάδα είναι ιδανικός προορισμός για διακοπές με σκάφος, ενώ η γεωμορφολογία της ευνοεί την ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού. Για να ανθίσει όμως αυτό το τόσο κερδοφόρο είδος τουρισμού, πρέπει να υπάρχουν και κάποιες βασικές προϋποθέσεις κυρίως σε επίπεδο υποδομών.
Οι οργανωμένες και λειτουργικές μαρίνες, αναντίρρητα, αποτελούν σοβαρό κίνητρο για την προσέλκυση τουριστών με σκάφος. Οι πολλές ανεξερεύνητες και μοναδικής ομορφιάς παραλίες, οι θαλάσσιες σπηλιές και τα νερά της χώρας μας αποτελούν φυσικά κίνητρο για να επισκεφθεί κάποιος τα ελληνικά νησιά. Πρέπει όμως να υπάρχει και ένα οργανωμένο σημείο που θα λειτουργεί ως βάση για τις εξορμήσεις σε πιο άγνωστα μέρη.
Οι ελληνικές μαρίνες, καλούνται, χωρίς αμφιβολία, να παίξουν αυτόν το ρόλο, ενισχύοντας τον τουρισμό της χώρα μας. Για να μπορέσουν όμως να αντεπεξέλθουν και να προωθήσουν την εικόνα της Ελλάδας σε αυτόν τον τομέα πρέπει, να πληρούν διεθνείς προδιαγραφές.
Πολύ σημαντικός είναι ο σωστός σχεδιασμός, έτσι ώστε η μαρίνα να εναρμονίζεται με το περιβάλλον και να σέβεται τις ιδιαιτερότητές του. Λειτουργώντας σωστά και ακολουθώντας διεθνή πρότυπα, μια μαρίνα μπορεί να αποτελέσει πηγή εσόδων όχι μόνο για τον φορέα που την διαχειρίζεται αλλά και για την τοπική κοινωνία.
Τούτο, ποιος δύναται να το αμφισβητήσει;