Νάξος: Έφυγε από την ζωή, ο δραστήριος, ανιδιοτελής και ιδεολόγος Χωραΐτης, Γιάννης Μαργαρίτης.
“Γιάννη Μαργαρίτη, ήσουνα ο καλύτερος άνθρωπος που πέρασες από την γειτονιά μας! Καλό ταξίδι να έχεις! Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια σου!
Τον Γιάννη θα τον αποχαιρετήσουμε αύριο Σάββατο στις 12 στην Μητρόπολη μας.”
Αυτή είναι η ανάρτηση της συμπολίτισσάς μας, Kατερίνας Κοττάκη, στo FB.
Η (φίλη μου η) Κατερίνα τα λέει όλα μέσα σε λίγες λέξεις, αφού μεγάλωσε στην ίδια γειτονιά με τον εκλιπόντα, ο οποίος εκείνα τα τελευταία έτη της δεκαετίας του ’60 ήταν στο ξεκίνημα της πιο δημιουργικής περιόδου της ζωής του.
Ήταν τότε που κι εμείς, μαθητές του ιστορικού 1ου Δημοτικού Σχολείου Χώρας Νάξου, από μια άλλη γειτονιά όμως (Νιο Χωριό), χαιρόμασταν όταν αντικρίζαμε έναν ευθυτενή, καλοπροαίρετο και χαμογελαστό συμπολίτη μας να μας καλημερίζει με ένα πλατύ χαμόγελο αγάπης πατρικής όσες φορές μας συνατούσε στον δρόμο προς το σχολείο.
Τον Γιάννη Μαργαρίτη του Μιχαήλ, δεκαετίες αργότερα τον απολαμβάναμε πότε να καθαρίζει τον πυθμένα της Γρόττας και του Βίντσι από τα απορρίμματα και πότε να συμμετέχει στις εκδηλώσεις των χειμερινών κολυμβητών, όντας και ο ίδιος λάτρης της θάλασσας και της χειμερνής κολυμβήσεως.
Ήταν το 2011, όταν ο φακός μας απαθανάτισε το εικονιζόμενο στιγμιότυπο στο Βίντσι…
Ήταν χειμώνας…
Το φλουρί της βασιλόπιτας (που έκοψε η “ψυχή” του ερασιτεχνικού συλλόγου των χειμερινών κολυμβητών Χώρας Νάξου, Μιχάλης Λάσκαρης) ήταν (κρυμμένο) στο κομμάτι που πήρε στα χέρια του ο ευπροσήγορος και καλόκαρδος Γιάννης, που “έφυγε” σήμερα από την ζωή, μετά από σοβαρά προβλήματα υγείας που τον ταλαιπώρησαν κατά τα τελευταία έτη.
Αγαπημένε φίλε μας, όσο αγάπησες εσύ την Νάξο, άλλο τόσο σε αγαπήσαμε κι όλοι εμείς οι Χωραϊτες. Και όχι μόνο. Γιατί ήσουν άξιος! Αξιοπρεπής! Και αγωνιστής! Ένας Χωραΐτης, ένας Ναξιώτης που αγάπησε και λάτρεψε με πάθος τον τόπο του!
Καλό σου ταξίδι, φίλε Γιάννη!!!
Στην οικογένειά του (στην σύζυγό του Εύα, τα παιδιά του Μιχάλη και Θάλεια) και σε όλους τους συγγενείς του, ο ΚΥΚΛΑΔΙΤΗΣ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια.
Γιάννης Βλαχάκης
About The Author
