Ποιμαντορική εγκύκλιος επί τη εορτή των Χριστουγέννων Σεβ. Μητροπολίτου Παροναξίας κ. Καλλινίκου
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Έχει συμπληρωθεί περίπου ένας χρόνος από τότε που ξεκίνησε για την ανθρωπότητα η μεγάλη περιπέτεια της πανδημίας του νέου κωρονοϊού. Αυτός ο απειροελάχιστος και αδιόρατος μικροοργανισμός ήλθε στη ζωή μας «κρίμασι οις Κύριος οίδε» για να κλονίσει το πολυτιμότατο αγαθό της υγείας και παράλληλα να συγκλονίσει ολόκληρη την ανθρωπότητα καταδεικνύοντας περίτρανα την μεγάλη αλήθεια του πόσο τελικά μικροί και ελάχιστοι είμαστε αφού μέχρι σήμερα καμία χώρα όσο οικονομικά, τεχνολογικά και εξοπλιστικά ισχυρή και αν είναι δεν μπόρεσε να ξεφύγει από την θανατηφόρο μανία του.
Μπροστά στην σαρωτική δύναμη της πανδημίας όλα τα είδωλα του αιώνος τούτου κατακρημνίζονται το ένα μετά το άλλο και οι φαινομενικά ισχυροί και κραταιοί κοσμοκράτορες απογυμνώνονται και απομυθοποιούνται ενώπιον του φόβου της ασθένειας και της απειλής του θανάτου. Μα όσο και αν η ζοφερή εικόνα που μας περιβάλλει προσπαθεί να σβήσει από μέσα μας κάθε ίχνος ελπίδας και αισιοδοξίας, στην απόλυτη αντιδιαστολή της απελπισίας και της κατάθλιψης έρχεται και πάλι η εορτή των Χριστουγέννων να υπενθυμίσει στον τσακισμένο και δοκιμαζόμενο άνθρωπο, ίσως περισσότερο επίκαιρα από κάθε άλλη φορά, ότι «Χριστός γεννάται την πριν πεσούσαν αναστήσων εικόνα»!
Ακούμε συνέχεια τις ημέρες αυτές ότι τα φετινά Χριστούγεννα θα είναι διαφορετικά. Τα αυξημένα περιοριστικά υγειονομικά μέτρα που ισχύουν την περίοδο αυτή δεν θα μας επιτρέψουν να συναντηθούμε στο βαθμό που θα θέλαμε ούτε μέσα στους Ιερούς μας Ναούς αφού και εκεί η προσέλευση θα είναι απ’ ὅ,τι μέχρι τώρα διαφαίνεται δραματικά περιορισμένη. Αυτή εν προκειμένω η στέρηση μετοχής στην Θεία Λατρεία είναι και η μεγαλύτερη δοκιμασία για τον πιστό λαό του Θεού.
Πράγματι τα φετινά Χριστούγεννα δεν θα έχουν ούτε την λάμψη, ούτε την πολυκοσμία, ούτε τον θόρυβο των προηγουμένων ετών. Τα πάντα φέτος θα γίνουν ταπεινά και αθόρυβα όπως ακριβώς έγιναν και εκείνο το ήσυχο βράδυ στο ταπεινό σπήλαιο της Βηθλεέμ. Η παρούσα όμως δοκιμασία, παρά τις δυσάρεστες συνέπειες που επιφέρει, μπορεί και πρέπει να αποτελέσει μια μοναδική ευκαιρία για όλους να εορτάσουμε επιτέλους τα Χριστούγεννα χωρίς όλη αυτή την υπερβολή της υπέρμετρης κοσμικότητας που κάθε χρόνο κυριαρχούσε και επεσκίαζε εν πολλοίς το ουσιαστικό και μοναδικό νόημα και περιεχόμενο της εορτής «…ότι ετέχθη ημίν σήμερον Σωτήρ ος εστί Χριστός Κύριος» (Λουκ. β΄,11). Ήρθε η στιγμή, έστω και εξ αφορμής μιας πανδημίας, το Θείο Βρέφος, ο πραγματικός πρωταγωνιστής των ημερών, να έρθει και πάλι στο προσκήνιο και τα βλέμματά μας να επικεντρωθούν ανεμπόδιστα στη θέα του Τεχθέντος και Ενανθρωπήσαντος Κυρίου.
Ό,τι κι αν συμβαίνει γύρω μας καμία πανδημία δεν μπορεί να εμποδίσει την ορμητική αγάπη του Θεού που αναβλύζει άφθονη από το Σπήλαιο της Βηθλεέμ για να πλημμυρίσει όλη την ανθρωπότητα. Ακόμη και η επιβεβλημένη περιορισμένη συμμετοχή των πιστών στην Θεία Λατρεία των Χριστουγέννων αν και μας στενοχωρεί και μας συνθλίβει δεν μπορεί να μας εμποδίσει από το να ανοίξουμε τις καρδιές μας διάπλατα ώστε μέσα τους να γεννηθεί ο Χριστός και μαζί του να γεννηθεί η ελπίδα, η αισιοδοξία και η πίστη στη σωτηρία που Εκείνος μόνο προσφέρει. Ο ιερός υμνωδός μας προτρέπει: «Δεύτε ίδωμεν πιστοί που εγγενήθη ο Χριστός, ακολουθήσωμεν λοιπόν ένθα οδεύει ο Αστήρ…» Αυτή η συνοδοιπορία με το Άστρο της Βηθλεέμ είναι το μοναδικό μονοπάτι που μας οδηγεί στην πραγματική και ουσιαστική λύτρωση από κάθε δοκιμασία αυτής της ζωής.
Ιδιαίτερα σήμερα αδελφοί μου ας στρέψουμε προσευχητικά και αγαπητικά τον νου και την καρδιά μας στους νοσούντες αδελφούς μας από τον φοβερό αυτό ιό και μάλιστα σ’αυτούς που νοσηλεύονται στα Νοσοκομεία της Πατρίδος μας, στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και ακόμη περισσότερο σε όσους είναι διασωληνωμένοι και δίνουν τη μάχη για την ζωή. Επίσης στους στρατιώτες αυτής της μάχης, τους γιατρούς, τους νοσηλευτές, τις νοσηλεύτριες και το υπόλοιπο προσωπικό των Νοσοκομείων που δεν δίνουν «ύπνον τοις οφθαλμοίς των και τοις βλεφάροις των νυσταγμόν και ανάπαυσιν τοις κροτάφοις των» (Ψαλμ. 131) θέτοντας σε κίνδυνο και την ίδια την ζωή τους. Αλλά και στους λοιμωξιολόγους, επιδημιολόγους και λοιποὐς επιστήμονες – ερευνητές των εργαστηρίων που αγωνίζονται εντατικά για την παραγωγή των καταλλήλων φαρμάκων και εμβολίων ώστε σύντομα να απαλλαγεί η ανθρωπότητα απ’ αυτή την μεγάλη απειλή.
Εύχομαι τέλος από τα βάθη της πατρικής μου καρδιάς προς όλους ανεξαιρέτως, ιδιαιτέρως δε προς τους ασθενούντες και δοκιμαζόμενους από πένθος ή ανέχεια αδελφούς μας, τους εγγύς και τους μακράν, τους απανταχού της γης Ναξίους, Παρίους και Αντιπαρίους, ο Τεχθείς και Σαρκωθείς Σωτήρας και Λυτρωτής Κύριός μας Ιησούς Χριστός να μας σκεπάσει με την άπειρη αγάπη και το άμετρο έλεός Του και να μας λυτρώσει από την ενεστώσα περίσταση και δεινή δοκιμασία αλλά και «εκ παντοίων κινδύνων και θλίψεων».
Χρόνια πολλά, ευλογημένα, ειρηνικά και αγιασμένα!
Διάπυρος ευχέτης προς Κύριον,
Ο Επίσκοπός σας
† Ο ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
About The Author
