Βίλλυ Σέργη: Τόσο στην Καλαμάτα όσο και στη Νάξο έχω δοκιμάσει πάρα πολλές διαφορετικές γεύσεις, οι οποίες με ακολουθούν σε όλη τη ζωή μου
Η 29χρονη Βίλλυ Σέργη, διαγωνιζόμενη με καταγωγή από τη Νάξο από την πλευρά του πατέρα της, όπερ και το επώνυμο, και την Καλαμάτα από τη μητέρα, και με σπουδές στην Εγκληματολογία είχε περάσει στις αρχές Φεβρουαρίου με τριπλό «ναι» από τα χείλη των κριτών Σωτήρη Κοντιζά, Πάνου Ιωαννίδη και Λεωνίδα Κουτσόπουλου κατευθείαν στο σπίτι του MasterChef, με όνειρα που έφταναν μέχρι τον τελικό. Μπορεί ο στόχος της να μην εκπληρώθηκε εκ του αποτελέσματος, ωστόσο μέσα από το μαγειρικό της ταξίδι κέρδισε όπως είπε σε συνέντευξή της στην εφημερίδα της Μεσσηνίας, «Ελευθερία» και στον στον Τάσο Ανδρικόπουλο, φιλίες αλλά και σημαντικές εμπειρίες, οι οποίες θα τη βοηθήσουν στο μέλλον της.
– Ενα ταξίδι στον κόσμο του MasterChef ολοκληρώθηκε για σένα. Πώς είναι να συμμετέχει κανείς στον μεγαλύτερο διαγωνισμό μαγειρικής στον κόσμο;
Η συμμετοχή μου στο MasterChef είναι αδιαμφισβήτητα μια μοναδική εμπειρία. Αυθόρμητα η καθημερινότητά μου μοιραζόταν αποκλειστικά μεταξύ του studio γυρισμάτων και αυτή του σπιτιού του MasterChef. Αυτό συνοψίζεται σε μία ατμόσφαιρα γεμάτη μαγειρική γνώση, παρέα με φίλους και μια συντονισμένη ομάδα, αλλά και με τους κριτές, που έκαναν τη διαδικασία αυτή να παραμένει μαγική και ενδιαφέρουσα για όλους εμάς που συμμετείχαμε. Ζήσαμε κάτι πρωτόγνωρο, απομονωμένοι από αυτό που συμβαίνει στον έξω κόσμο. Υπήρχε από μέρους μου διάθεση να μάθω, να προχωρήσω και να βάλω τη μαγειρική πάνω από τον ανταγωνισμό. Δεν το είδα ανταγωνιστικά, ήμουν ο εαυτός μου. Σίγουρα η θέση μου ήταν διαφορετική, καθότι ερασιτέχνης, η οποία έπρεπε μάλιστα να μαγειρέψει και μπροστά στις κάμερες, όμως αυτή η διαδικασία ήταν το ίδιο απαιτητική για όλους μας. Με μεγάλη χαρά θα πω ότι το ταξίδι ολοκληρώθηκε και νιώθω πιο σίγουρη στα πατήματά μου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχω πολύ δρόμο μπροστά μου προς αναζήτηση γνώσεων. Παρ’ όλα αυτά χαίρομαι γιατί έμειναν αξιόλογοι μάγειρες – προσωπικότητες στο παιχνίδι.
– Ξεκίνησες με τις καλύτερες προϋποθέσεις μιας και πέρασες απευθείας στο σπίτι. Ποιοι παράγοντες θεωρείς πως δεν σε κράτησαν περισσότερο στο διαγωνισμό;
Ως παίκτρια μαγειρικού ριάλιτι δεν υποδύθηκα κάποιον ρόλο. Ημουν ο εαυτός μου. Αυθόρμητα το άγχος μου και οι φόβοι μου πολλές φορές στάθηκαν εμπόδιο στην κουζίνα του MasterChef. Είναι διαφορετικό σίγουρα να μαγειρεύεις για τους αγαπημένους σου πίσω από τις κάμερες και ξαφνικά να σου δίνεται η ευκαιρία να μαγειρεύεις μπροστά απ’ αυτές και να κρίνεσαι από αξιόλογους σεφ. Ημουν και είμαι το ίδιο απαιτητική με τον εαυτό μου, απογοητεύτηκα με τις επιδόσεις μου γιατί ήθελα πραγματικά να τα καταφέρω. Χαίρομαι που προσπάθησα να σταθώ δίπλα σε έμπειρους μάγειρες και να κυνηγήσουμε παρέα το όνειρο του επόμενου Ελληνα/Ελληνίδας MasterChef. Η διαδικασία συμμετοχής στον διαγωνισμό προϋπέθετε προετοιμασία πιάτου, υπήρχε δηλαδή ο χρόνος επιλογής πιάτου. Οι υπόλοιπες μαγειρικές δοκιμασίες στον διαγωνισμό ήταν άγνωστες σε εμάς, και αυτή ακριβώς είναι και η δυσκολία του διαγωνισμού. Πρέπει να σκεφτείς και να μαγειρέψεις με άγνωστα σε εσένα υλικά, σε σύντομους χρόνους.
Από τις πιο δύσκολες στιγμές στο MasterChef είναι η δοκιμασία αποχώρησης. Στην πρώτη κιόλας δοκιμασία ταυτίστηκα με τα παιδιά, που αγωνίστηκαν για την παραμονή τους στο παιχνίδι. Αντιπροσώπευαν ο καθένας τους διαφορετικού ύφους μάγειρες και όλοι τους έκαναν αξιόλογες προσπάθειες. Η παραμικρή αστοχία στοίχιζε, κι όσο εύκολα ή δύσκολα μπήκαμε στον διαγωνισμό, τόσο απρόοπτα κατάλαβα ότι θα μπορούσαμε και να φύγουμε. Υπήρχαν πολλοί παράγοντες αποτυχίας: άγνωστα υλικά, τεχνικές που δεν είχαν δουλευτεί, δυνατοί αντίπαλοι με εμπειρία, που είχαν ξαναβρεθεί σε δοκιμασία αποχώρησης και που ήταν ιδιαιτέρως καλοί σε ό,τι αφορά την αντιγραφή πιάτου. Παρ’ όλα αυτά πιστεύω ότι όσο πιο πολλές φορές μπεις στη διαδικασία να παλέψεις μαγειρικά, τόσο πιο γρήγορος γίνεσαι και αποκτάς προβάδισμα. Γι’ αυτό το λόγο η δοκιμασία αντιγραφής ήταν ό,τι πιο κοντινό σε πίεση επαγγελματικής κουζίνας κι ό,τι πιο αληθοφανές. Το καλύτερο “MasterClass”.
Προσωπικά, την ημέρα της αποχώρησής μου, συνειδητοποίησα εάν θα μπορέσω ή όχι να αντεπεξέλθω σε συνθήκες πίεσης και για αυτό το λόγο έφυγα νιώθοντας γεμάτη, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Κατάλαβα ότι μπορώ να τα καταφέρω αν στηριχθώ στις δυνάμεις μου και πως δεν χρειάζομαι τις φωνές του εξώστη. Δυστυχώς, ο διαγωνισμός δεν επιτρέπει λάθη. Ενα είναι αρκετό να σου “στερήσει” το όνειρο. Πλέον αισθάνομαι μεγαλύτερη ασφάλεια και γνωρίζοντας τις δυσκολίες, βλέπω ότι αρχίζω να αποκτάω μαγειρική αυτοπεποίθηση.
– Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει πολλές δοκιμασίες απ’ τις οποίες προκύπτουν δυσκολίες. Προσωπικά ποια ήταν αυτή που σου άρεσε να συμμετέχεις περισσότερο;
Περισσότερο μου άρεσε να συμμετέχω στις ομαδικές δοκιμασίες. Ολοι συμμετείχαμε ενεργά, ήρθαμε κοντά και δημιουργήσαμε μια όμορφη συνεργασία με πολλές ξαφνικές εκρήξεις γέλιου, χαράς, απογοήτευσης. Η μαγειρική προϋποθέτει ομαδική δραστηριότητα και ιεραρχία. Είναι σημαντικό να μοιράζονται διαφορετικές αρμοδιότητες, βασισμένες στις ικανότητες του κάθε διαγωνιζόμενου και όλοι μαζί να βγάζουμε ένα γευστικό και δημιουργικό αποτέλεσμα. Τις αρετές αυτές διδάχτηκα με τον πιο ευχάριστο τρόπο ως μέλος της μπλε ομάδας. Δεν υπήρχαν “χαμένοι” ακόμα κι όταν χάναμε. Και σε αυτή τη δοκιμασία εκτιμήθηκε η συμμετοχή κάθε ατόμου και προσφέρθηκε η δυνατότητα να δουλέψουμε μαζί με διαφορετικούς ανθρώπους, καθώς υπήρχε και η αλλαγή αρχηγών και αρμοδιοτήτων. Πιστεύω ότι θα έδινα μια διαφορετική απάντηση εάν ήμουν μέλος της κόκκινης ομάδας, γιατί φάνηκε ότι δεν αρκεί να υπάρχουν δυνατοί μάγειρες σε μία ομάδα, πρέπει και να μπορούν να ακούν και διαφορετικές απόψεις και να μην επιβάλλουν τις δικές τους, αγνοώντας τα υπόλοιπα “αδύναμα ” μέλη της ομάδας.
– Αν μη τι άλλο οι κριτές έχουν ξεχωρίσει μεταξύ άλλων για το χιούμορ, την ευγένεια αλλά και τις επικοινωνιακές τους ικανότητες. Με ποιον θεωρείς πως ήρθες πιο κοντά και θα τον κατέτασσες ως μέντορά σου;
Φέτος οι παίκτες κληθήκαμε να μαγειρέψουμε χωρίς μέντορα και με μοναδικό όπλο τις δικές μας δυνάμεις. Αισθάνομαι παρ’ όλα αυτά σαν να γνώριζα τους κριτές, ίσως επειδή, κατά κάποιον τρόπο, έχουν «μπει» στα σπίτια μας μέσω του MasterChef. Δεν πιστεύω σε ρόλους καλού – κακού κριτή. Προσπαθούσαν να είναι αντικειμενικοί. Ισως έμοιαζαν πιο απαιτητικοί απέναντί μας καμιά φορά, αλλά αυτό συνέβαινε δικαιολογημένα, όπου και όποτε έπρεπε, ανάλογα με τις επιδόσεις μας. Υπήρχαν γέλια, αυθόρμητες αντιδράσεις, αυτό χαλάρωνε λίγο το διαγωνιστικό κλίμα, αστειεύονταν μαζί μας, μετέφεραν γνώσεις και απόψεις πάνω σε θέματα μαγειρικής. Εχουν κατανόηση και συγκεκριμένα ο σεφ Κοντιζάς έχει όση αυστηρότητα αρμόζει ενώ ταυτόχρονα διατηρεί ένα συμβουλευτικό χαρακτήρα. Σου κρούει προειδοποιητικά τον κώδωνα κινδύνου, οπότε χρειαστεί. Τον ευχαριστώ και για τη συμβουλή του να τσεκάρω αν οι ηλεκτρικές συσκευές ήταν στην πρίζα! Γέλασα παρά πολύ βλέποντας τις αντιδράσεις μου αργότερα στην τηλεόραση. Ο σεφ Κουτσόπουλος είναι όσο καυστικός φαίνεται. Οταν έκανα σαρδάμ ήξερα ότι υπέγραφα την… καταδίκη μου. Έχει έτοιμη την ατάκα και είναι πάντα εύστοχη. Οπότε έπρεπε να έχω πάντα τα μάτια μου δεκατέσσερα. Ο σεφ Ιωαννίδης είχε μια πολύ όμορφη στάση προς εμάς. Τον ευχαριστώ και σέβομαι τις κριτικές του. Εύχομαι να παραμείνει το ίδιο προσιτός και εγκρατής. Θεωρώ ότι και οι τρεις σαν μέντορες έχουν ένα κοινό: Είναι κάθετοι σε περιπτώσεις που, πηγαίνοντας μπροστά τους το πιάτο, δεν έχεις αναγνωρίσει τι δεν πήγε καλά ή τι θα μπορούσε να έχει πάει καλύτερα, και δεν επιτρέπουν να “κουκουλώσεις” τα μαγειρικά σου σφάλματα προσπαθώντας να αποφύγεις αυστηρή κριτική.
– Στο σπίτι του MasterChef συνυπάρξατε πολλά άτομα. Πρόλαβες να κάνεις φιλίες τις οποίες θα ήθελες να συνεχίσεις μετά το διαγωνισμό;
Με τα παιδιά είμαστε πολύ καλοί φίλοι, κάναμε πολλή παρέα μέσα στο σπίτι όπως με τη Μαργαρίτα, την Ηρώ, τον Νίκο, τον Τζιοβάνι, τον Παναγιώτη, τον Κωνσταντίνο, τον Στέφανο, όλη την μπλε ομάδα δηλαδή και όχι μόνο. Ημασταν σαν οικογένεια στην μπλε ομάδα μέχρι την αλλαγή. Είναι καταπληκτικοί μάγειρες με πάρα πολλές γνώσεις, φαντασία και όρεξη. Ηταν δάσκαλοι για εμένα, με βοήθησαν πολύ, έμαθα πολλά από τα παιδιά και τους ευχαριστώ πάρα πολύ. Ενα άτομο ξεχώρισα όμως πιο πολύ από όλους κι αυτή ήταν η Μαργαρίτα. Δεν περίμενα να γνωρίσω έναν τόσο ξεχωριστό άνθρωπο ερχόμενη στο διαγωνισμό, και τέτοιου είδους ανθρώπους θέλουμε να έχουμε μόνιμα δίπλα μας στη ζωή. Γενικά όμως γνώρισα πραγματικά ανθρώπους που εκτίμησα τόσο μαγειρικά όσο και σε προσωπικό επίπεδο και που σίγουρα θα τα πούμε και έξω από το παιχνίδι. Κι αυτό για μένα είναι το πιο σπουδαίο.
Πιστεύω ότι πολλά παιδιά έχουν τη δυνατότητα να φτάσουν στον τελικό. Στηρίζω φανερά τη Μαργαρίτα από την αρχή του διαγωνισμού. Την αγαπώ πολύ, είναι καταπληκτικός άνθρωπος και μοναδική μαγείρισσα. Παρ’ όλα αυτά ξέρω ότι υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες για να φτάσει κάποιος να κερδίσει τον τίτλο του επόμενου Έλληνα/Ελληνίδας MasterChef. Πολλές φορές δυνατοί παίκτες είχαν ατυχές στιγμές. Είναι ένας διαγωνισμός που έχει πολλές ανατροπές. Θέλω να πιστεύω ότι η Μαργαρίτα θα έχει απέναντί της άξιους αντιπάλους και σε αυτούς είναι μέσα ο Τζιοβάνι, ο Νίκος, ο Τζαμαλής, ο Στέφανος, και από την κόκκινη ομάδα δυνατοί παίκτες είναι ο Αντώνης, ο Διονύσης, ο Ιωάννης και ο Παύλος, που είναι κορυφή στο στοιχείο του.
– Αεροσυνοδός, εγκληματολόγος και τώρα πλέον ταλαντούχα σεφ. Τι σε έκανε να αλλάξεις ρότα στους επαγγελματικούς σου προσανατολισμούς;
Πιστεύω ότι ένας άνθρωπος πρέπει να είναι πολυπράγμων στη ζωή του. Ολοι έχουμε χόμπι κι όλοι έχουμε κατά νου επαγγέλματα που δεν τολμήσαμε να ακολουθήσουμε, είτε επειδή δεν έτυχε είτε επειδή επαναπαυτήκαμε στην ασφάλεια της ρουτίνας μας. Δεν φοβάμαι την αλλαγή. Φοβάμαι το άγνωστο, που θα φέρει. Τις ευκαιρίες που μου παρουσιάζονται πάντα τις αξιοποιώ και τις αξιολογώ. Οι σπουδές είναι ένα εφόδιο που υπάρχει, δεν χάνεται επειδή θα προσπαθήσεις να ακολουθήσεις μια άλλη πορεία. Είμαι γεμάτη εμπειρίες κι αυτό δεν το θεωρώ κατακριτέο, αντιθέτως το συνιστώ ανεπιφύλακτα για να μην έχουμε απωθημένα. Πήγα με μηδενική εμπειρία στον διαγωνισμό, τώρα θέλω μόνο να ανοίξει η εστίαση, να βρω τρόπο και χρόνο να εξελιχθώ και να μην αφήσω κανένα περιθώριο αμφιβολίας να με καταβάλει. Είμαι τυχερή που το έζησα και το προσπάθησα και με αυτό σαν εφόδιο θα πορευτώ. Στη ζωή μου έχω μάθει να μην τα παρατάω με την πρώτη δυσκολία. Εχω τα εφόδια, τη θέληση και την υγεία μου, αρπάζω την ευκαιρία που μου δόθηκε να αποκτήσω δική μου άποψη για τον απαιτητικό χώρο της επαγγελματικής κουζίνας. Αφήνοντας πίσω μου τον διαγωνισμό, θέλω να ανακαλύψω πού πραγματικά είναι η θέση μου εκτός της πιο διάσημης κουζίνας του κόσμου, της κουζίνας του MastercChef, η οποία θα παραμείνει ο πιο ωραίος πρόλογος για το ταξίδι που ξεκινάει.
– Μέσα από τις σπουδές σου, σου δόθηκε η δυνατότητα να μπορείς να μπεις στην ψυχολογία ενός εγκληματία. Υστερα από τη συμμετοχή σου στο διαγωνισμό πόσο εύκολο είναι να μπεις στην ψυχολογία ενός σεφ;
Τη συγκεκριμένη ερώτηση θα την απαντήσω όταν αποκτήσω εμπειρία στον τομέα της μαγειρικής. Θεωρώ ότι είναι πολύ νωρίς ακόμα για να βγάλω το οποιοδήποτε συμπέρασμα. Οι συνθήκες που βιώνεις σε έναν οποιοδήποτε χώρο αφορούν το συγκεκριμένο χώρο τη δεδομένη στιγμή. Επειδή όλα είναι μεταβλητά την περίοδο που διανύουμε και επαγγελματικά όλα είναι αβέβαια, θεωρώ ότι το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να απορροφήσω όσα περισσότερα εφόδια μπορώ και ύστερα να ζυγίσω τα υπέρ και τα κατά. Πρώτα σαν άνθρωπος και μετά σαν ψυχολόγος – εγκληματολόγος ή ό,τι άλλο.
– Τι σε συνδέει ακριβώς με την Καλαμάτα; Την επισκέπτεσαι πλέον συχνά;
Η οικογένειά μου, τα μαθητικά μου χρόνια, η εφηβεία μου, το σπίτι μου. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Καλαμάτα οπότε τα έχω ζήσει όλα εκεί. Είναι η πόλη μου. Κατεβαίνω όποτε μπορώ και σίγουρα πάντα σε γιορτές. Εξάλλου δεν μας χωρίζουν πολλά χιλιόμετρα από την Αθήνα.
– Υπάρχει κάποιο είδος μαγειρικής που θεωρείς πως μπορείς να υποστηρίξεις περισσότερο;
Η ιταλική κουζίνα με ενδιαφέρει πάρα πολύ. Επίσης λατρεύω τις ζύμες. Αλλά για αρχή θέλω να πειραματιστώ, γιατί ο χώρος της κουζίνας προσφέρει πολλές διαφορετικές γεύσεις και επιρροές. Ολα θα προσαρμοστούν βέβαια στα δικά μου γευστικά κριτήρια. Θέλω να διευρύνω τις γνώσεις μου και την εμπειρία μου και να φτάσω σε υψηλό επαγγελματικό επίπεδο.
– Σκέφτεσαι πλέον να ακολουθήσεις επαγγελματικά τη μαγειρική ή την βλέπεις ως χόμπι;
Μετά την εμπειρία μου στο MasterChef νιώθω ότι δεν γίνεται να μην ακολουθήσω αυτό που αγαπάω. Περιμένω με ανυπομονησία να ανοίξει η εστίαση για να αποκτήσω μεγαλύτερη εμπειρία μέσα στις επαγγελματικές κουζίνες. Εχω πολλή όρεξη για μάθηση και νομίζω αυτό είναι το πιο σημαντικό για αρχή. Στη συνέχεια βλέπουμε πού θα με οδηγήσει όλο αυτό. Είμαι πολύ χαρούμενη για το ταξίδι που ξεκινά.
– Αν σου ζητούσαν να συνδέσεις τους τόπους καταγωγής σου με κάποια φαγητά ποια θα ήταν αυτά;
Αρχικά νιώθω πολύ τυχερή γιατί προέρχομαι από δύο μέρη της Ελλάδας με μεγάλη παραγωγή σε τοπικά προϊόντα. Μεγάλωσα μέσα σε αυτές τις γεύσεις. Από το λάδι και τις ελιές της Καλαμάτας, τα αποξηραμένα σύκα της, τις δίπλες, τα λαλάγγια, μέχρι τα τυριά της Νάξου, ειδικά την αγαπημένη γραβιέρα και όλα τα γαλακτοκομικά προϊόντα της, τις πατάτες και τις γλυκοπατάτες της. Δεν ήταν τυχαίο ότι στον διαγωνισμό κάποια στιγμή έφτιαξα ένα γλυκό εμπνευσμένο από προϊόντα της Καλαμάτας (κάποιοι το παρομοίασαν με δίπλες ή άλλος με μελομακάρονα). Και σε μία άλλη δοκιμασία, εμπνεύστηκα από τα σπιτικά τυροπιτάκια της γιαγιάς μου, που τα έτρωγα στη Νάξο μικρή, και προσπάθησα να φτιάξω κάτι αντίστοιχο.
Είμαστε τα βιώματά μας. Τόσο στην Καλαμάτα όσο και στη Νάξο έχω δοκιμάσει πάρα πολλές διαφορετικές γεύσεις, οι οποίες με ακολουθούν σε όλη τη ζωή μου. Σίγουρα οι πρώτες γεύσεις μένουν πιο έντονα από όλες υποσυνείδητα και αυτές είναι που ξυπνούν αναμνήσεις και προκύπτουν οι ιδέες για πιάτα. Και αυτές είναι που μου δίνουν κίνητρο για να δημιουργώ και να προσφέρω απόλαυση μέσα από τα πιάτα μου.
About The Author
