«Βλέπω να κουνιέται ένα λευκό ύφασμα… Ορμάτε! φώναξα…» Εφυγε από τη ζωή ο ήρωας της Μάχης της Νάξου Κωνσταντίνος Κόρκας
Οι εκδηλώσεις κορυφώθηκαν με την επιμνημόσυνη δέση που εψάλη στο μνημείο του Ιερολοχίτη (περιοχή Απλώματα)…
Νωρίς το πρωί τελέσθηκε επίσημη Δοξολογία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Παροναξίας, Καλλίνικου, με την παρουσία του Ιερού Κλήρου, των Αρχών, μεταξύ των οποίων ήταν ο Διοικητής ΑΣΔΕΝ, Αντιστράτηγος, Ιωάννης Ηλιόπουλος. Εκατοντάδες οι συντοπίτες μας που παρακολούθησαν το τελευταίο διήμερο τις ομολογουμένως σημαντικές εκδηλώσεις…
Στον ιερό μητροπολιτική ναό Ζωοδόχου Πηγής τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Απειράνθου, Γιώργος Μπάκαλος.
Μετά την ολοκλήρωση της επιμνημόσυνης δεήσεως και την κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Ιερού Λόχου, ο αντιστράτηγος. Ιερολοχίτης, Κωνσταντίνος Κόρκας, που πήρε μέρος στην Μάχη της Νάξου, μας μίλησε για εκείνη την μεγάλη ημέρα: την 15 Οκτωβρίου 1944
«Βλέπω να κουνιέται ένα λευκό ύφασμα… Ορμάτε! φώναξα…»
«Εδώ, ήμουνα εγώ… Μέσα στη Χώρα, ρε… Ξέρεις τι θα πει να είσαι με πολιτικά και να κάθεσαι στο ίδιο τραπέζι μαζί με τον Γερμανό και να πίνεις ούζο; Δεν ξέρεις εσύ από μυστικό πόλεμο. Ο μυστικός πόλεμος είναι ο χειρότερος. Ακούς;
Εγώ, ήμουνα εδώ στ’ Απλώματα. Αυτοί βγήκανε αποπάνω, και αποδώ ξεκινήσαμε. Ο Αυλητής αποδώ και οι άλλοι αποκεί από του Βιλλαντώνη – από του Λύκαρη… την ταβέρνα … της κυρα-Βαγγέλας.
Αποκεί ανεβήκαμε απάνω και φτάσαμε στην τελευταία στροφή αντουφέκιστοι και αθέατοι. Εκεί είδαμε το ξέφωτο απάνω…
Μας ρίξανε καν δυο ριπές οι Γερμανοί και μια επιθετική χειροβομβίδα. Αμέσως απαντήσαμε εμείς… Είχαμε ένα οπλοπολυβόλο εκεί μπροστά… Εγώ, βλέπω, εν τω μεταξύ, να κουνιέται ένα λευκό ύφασμα. Ρε, τους λέω, παραδίδονται ορμάτε! Ορμάμε απάνω, φώναξα…
Ήτανε 30 μέτρα το σοκάκι μέχρι να βγούμε στο ξέφωτο. Τότε, είδαμε να βγαίνουν κάποιοι Γερμανοί με τα χέρια ψηλά. Ήτανε τέσσερεις, τα όπλα τάχανε πετάξει κάτω… Μπήκαμε σε μια αίθουσα μέσα. Εκεί ήτανε τριάντα (30) Γερμανοί… Όλοι με τα χέρια ψηλά. Παραδοθήκαν οι άνθρωποι. Μετά από δέκα λεπτά ένα τέταρτο της ώρας ήρθε και η άλλη ομάδα του Αυλητή, που είχε δύσκολο δρομολόγιο… Εν πάση περιπτώσει… Τότε, εκεί, ένας σκότωσε έναν Γερμανό από λάθος, δηλαδή…
Πιάσαμε εξήντα εννέα (69) αιχμαλώτους. Τους κατεβάσαμε κάτω εκεί… Την άλλη μέρα πήρανε όλοι τους τον δρόμο της αιχμαλωσίας. Κάπου εκεί, τελείωσε η επιχείρηση της Νάξου… Ήτανε 15 Οκτωβρίου.».
«Η Χώρα τότε ήτανε κενή… Οι οικογένειες δεν ήτανε στη Χώρα… Εγώ, τότε, έμεινα σε δέκα συνολικά σπίτια. Ήτανε άδεια και έρημα από κόσμο… Η σύζυγος ήτανε στο Γυμνάσιο ακόμη, μαθήτρια… Εγώ, την είδα μετά όταν ελευθερώθηκε η Νάξος. Ήρθανε τότε οι κάτοικοι από όλα τα χωριά… Τρέχανε… Ήρθανε εδώ στην Χώρα…
Εγώ, πήγα στην Αμερική τέσσερεις φορές σε διάφορα σχολεία… και είδα την οικογένειά της στην Ουάσιγκτον. Κάποτε ήρθε και αυτή, το ’54, στην Ελλάδα, και τότε αποφασίσαμε να παντρευτούμε. Δέκα χρόνια μετά…
Η γνωριμία με την γυναίκα μου δεν ήταν μια γνωριμία του πολέμου. Τα χρόνια του πολέμου γνώρισα την οικογένεια της…
Το πιο μεγάλο τρόπαιο ήταν για μένα η γυναίκα αυτή! Το έχω πει πολλές φορές, ότι η Νάξος μου έκανε το μεγαλύτερο δώρο! Την Βιβή την Γκοτζαλά! Έχω πάρει πολλά παράσημα από όλο τον κόσμο, από Γάλλους από Άγγλους, Έλληνες, έχω πάρει προαγωγές επ’ ανδραγαθία, αριστεία ανδρείας πολλά, αγγλικά, γαλλικά, αλλά το πιο μεγάλο δώρο μου το ‘κανε η Νάξος! Να, γιατί έγινα κι εγώ φίλος της Νάξου! Και φροντίζω πάντα τη Νάξο.»
«Αυτοί ήταν οι μαλλιάδες!»
«Η νεολαία είναι πολύ καλή, αλλά εξαρτάται από εμάς. Θέλω να σας πω για την νεολαία ότι: το 1974 όταν έγινε η επιστράτευση, εγώ ήμουνα στρατηγός, διοικητής μεραρχίας και ερχόντουσαν νεολαίοι με κοτσίδες και με μαλλιά και λέω “η Ελλάδα χάθηκε”. Αλλά δεν έγινε έτσι. Είχαν έρθει μερικοί από την Σουηδία…
Από την Φινλανδία που δεν είχαν κληθεί… Περίπου 10-15 σε κάθε τάγμα. Οπότε τους μάζεψα όλους και του λέω: ακούστε, εδώ! Οι διοικητές δεν μπορούν να σας κρατήσουνε, έχουνε ευθύνες διοικητικές, ποινικές κ.λπ., πρέπει να φύγετε! Λοιπόν: δεν έφυγε κανένας. Μου λένε: “Θα πάμε πρώτα στην Κωνσταντινούπολη, να την πάρουμε και μετά θα φύγουμε”. Αυτοί, οι μαλλιάδες! Επομένως, μην τους αδικούμε τους νέους! Είναι καλοί οι νέοι! Οι Έλληνες είναι καλοί! Εγώ, στον πόλεμο, ήμουνα συνέχεια διοικητής. Και έχω να πω ένα πράγμα: οι Έλληνες είναι καλοί αλλά εξαρτάται από τον διοικητή τους. Όταν ο διοικητής τους είναι καλός, είναι ο καλύτερος στρατός του κόσμου ο ελληνικός! Ακούτε…».
«Τραυματίστηκα πολλές φορές. Έχω φίλο τον Θεό και την Παναγία! Με έχουνε προστατέψει σε όλη μου τη ζωή. Και τώρα ο Θεός με βοηθάει και με προστατεύει. Αλλά αγωνίστηκα για την Πατρίδα, για την Θρησκεία και για τα ιδανικά της Ελλάδας. Και ακόμη τρέχω από Καστελλόριζο μέχρι και Ήπειρο και μιλάω συνέχεια για την Ελλάδα. Αυτό κάνω. Και παίρνω δύναμη!
Ο Ιερός Λόχος πολέμησε στη Λιβύη, στην Τυνησία, στη Καρχηδόνα γυρίσαμε πίσω το ’43 και αρχίσαμε… Στο Αιγαίο… Από Καστελόριζο μέχρι Σαμοθράκη, εμείς τα ελευθερώσαμε τα νησιά μας… Αίμα πολύ έδωσε ο Ιερός Λόχος για την απελευθέρωση της χώρας. Προσέφερε μεγάλο έργο στην Πατρίδα, ο Ιερός Λόχος. Ο πολύς ο κόσμος δεν τα ξέρει αυτά τα πράγματα…»
κατά την σχετική εκδήλωση το 2014
Όπως ανακοινώθηκε, στο μνημόσυνο παραβρέθηκαν οι βουλευτές Νικόλαος Μανωλάκος και Κωνσταντίνος Μπογδάνος, ο δήμαρχος Βάρης, Βούλας, Βουλιαγμένης Γρηγόρης Κωνσταντέλλος, ο αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Χαράλαμπος Λαλούσης, ο αρχηγός ΓΕΑ αντιπτέραρχος Θεμιστοκλής Μπουρολιάς και ο διευθυντής της Διεύθυνσης Εξοπλισμών του ΓΕΝ υποναύαρχος Χρήστος Σασιάκος ως εκπρόσωπος του αρχηγού ΓΕΝ.
Επίσης, έδωσαν το «παρών» ο Γενικός Επιθεωρητής Στρατού – Διοικητής Δόγματος και Εκπαίδευσης αντιστράτηγος Νικόλαος Φλάρης, ο διοικητής της Διοίκησης Ειδικού Πολέμου του ΓΕΕΘΑ αντιστράτηγος Γεώργιος Τσιτσικώστας, ο υπαρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Γεώργιος Κέλλης, ο διοικητής της Σχολής Εθνικής ‘Αμυνας αντιστράτηγος Αναστάσιος Α. Σπανός, ο διοικητής της Ανώτατης Στρατιωτικής Διοίκησης Εσωτερικού και Νήσων αντιστράτηγος Δημήτριος Χούπης, ο διοικητής της Ανώτατης Στρατιωτικής Διοίκησης Υποστήριξης Στρατού αντιστράτηγος Γεώργιος Κωστίδης, ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΣ στρατηγός ε.α. Νικόλαος Ντούβας, ο πρόεδρος της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού Αντιστράτηγος ε.α. Σταύρος Κουτρής, εκπρόσωποι Ενώσεων Αποστράτων και Εφέδρων Καταδρομέων, μέλη οικογενειών των εκλιπόντων καθώς και εν ενεργεία αξιωματικοί.
Σημειώνεται ότι στο μνημόσυνο παρέστη και κατέθεσε στεφάνι ο Ιερολοχίτης και Καταδρομέας στρατηγός Κωνσταντίνος Κόρκας. Αμέσως μετά το μνημόσυνο, μεταφέρθηκε στο Ασκληπιείο Βούλας, όπου και απεβίωσε. Ο στρατηγός Κωνσταντίνος Κόρκας γεννήθηκε στο χωριό Πουλίτσα Κορινθίας στις αρχές του 1921. Εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων το 1940. Αποστρατεύθηκε το 1980 με τον βαθμό του αντιστράτηγου και με τον τίτλο του «Επίτιμου Διοικητού 1ης Στρατιάς».
Στη διάρκεια της 40ετούς σταδιοδρομίας του στον Ελληνικό Στρατό, υπηρέτησε, μεταξύ άλλων, ως αξιωματικός σε στρατηγεία του ΝΑΤΟ, ως ακόλουθος Ενόπλων Δυνάμεων Βουκουρεστίου-Βουδαπέστης (1968-70), ως Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ (1977), ως Γενικός Επιθεωρητής Στρατού (1979-80).
Το «αντίο» Παναγιωτόπουλου, Κόρκα
Ο υπουργός Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος, αποχαιρετώντας τον Κωνσταντίνο Κόρκα, δήλωσε: «Ένας μεγάλος Έλληνας έφυγε. Ο τελευταίος Ιερολοχίτης, ο Καταδρομέας στρατηγός Κωνσταντίνος Κόρκας πέρασε στο πάνθεον των Ηρώων του Έθνους, αφού τίμησε τους πεσόντες συμπολεμιστές του».
«Κρατώ μια φράση του, από το πρόσφατο ταξίδι μας στη Σύμη: “Το Αιγαίο είναι η καρδιά της Ελλάδος. Δεν κόβεται, δεν διχοτομείται”. Αθάνατος!» υπογραμμίζει ο κ. Παναγιωτόπουλος.
Από την πλευρά του, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνος Φλώρος, σε ανάρτησή του στο Facebook ανέφερε τα εξής για τον τελευταίο Ιερολοχίτη: «Αντίο Στρατηγέ, Μέντορα, φίλε, πατέρα, αδερφέ… εν όπλοις. Αντίο Μεγάλε Έλληνα. Άξιο τέκνο της Πατρίδος!».
«Έφυγες στο Καβούρι, εκεί που μνημονεύσαμε μαζί και σήμερα όλους τους συμπολεμιστές σου! Σε ευχαριστώ για όλα! Θα ‘σαι πάντα ο Φάρος κι η Πυξίδα μας!» προσθέτει ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ.
About The Author
