Η γάγγραινα.. – Δ. Καρούσης: “Η Χώρα Νάξου έχει ένα Σχέδιο Πόλης αναχρονιστικό”
Ένα από τα μεγαλύτερα αγκάθια στο κορμί της πόλεως Νάξου έχει όνομα. Στον ανύπαρκτο πολεοδομικό σχεδιασμό, αναφερόμαστε.
Μιλάμε για γάγγραινα…
Κατά καιρούς και από πολλούς πολλά ήσαν τα σχετικά… αφηγήματα που μας ζάλισαν τ’ αφτιά. Και το υπογραμμίζουμε αυτό.
Δεν θα επιχειρήσουμε σήμερα να εμβαθύνουμε στο συγκεκριμένο πρόβλημα.
Ούτε θα επαναφέρουμε στο προσκήνιο της τοπικής επικαιρότητας όσα κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες γράψαμε για το περί ου ο λόγος ρυμοτομικό «αγκάθι». Άλλωστε πολλοί και μάλιστα έγκριτοι επιστήμονες που εμπλέκονται στα του πολεοδομικού σχεδιασμού των (σύγχρονων) πόλεων, έχουν «χτενίσει» το επίμαχο κεφάλαιο καταγράφοντας και παρουσιάζοντας τις αναλύσεις, τις υποδείξεις και τα σχόλιά τους στον γραπτό τοπικό τύπο.
Είναι κακή…
Η δόμηση της πόλεως Νάξου δεν είναι η αναδεικνυόμενη. Είναι κακή.
«Παντού τα πάντα» θα ψελλίσει (εύκολα) κάθε υποψιασμένος και… ανυποψίαστος.
Δεν μας λέει κάτι η παραπάνω παρατήρηση.
Η ακόλουθη παρατήρηση-επισήμανση που κατά καιρούς αρκετοί «τολμηροί» διατύπωσαν δημόσια, και η οποία «διαβάζει» και την δική μας άποψη, «τα λέει όλα»:
«Μεγάλα τα συμφέροντα… Καυτή πατάτα. Όποιος τολμήσει να την πάρει στα χέρια του, θα καεί».
Είναι δηλώσεις (αυτές), που μας έχουν γίνει κατά το πρόσφατο και μακρινό παρελθόν από αναγνωρίσιμους και μη συντοπίτες μας.
Ναι. Το Σχέδιο Πόλης στο νησί και ειδικότερα στην Χώρα Νάξου, «τρακάρει» σε συμφέροντα. Και τούτο ουδείς δύναται να το αμφισβητήσει.
Στην Χώρα Νάξου και στο νησί γενικότερα, δεν κουβεντιάζουμε μόνο για το αεροδρόμιο, το λιμάνι, το κυκλοφοριακό (πρόβλημα) και το οδικό δίκτυο.
Σε κάθε «ψαγμένη» συζήτηση, το Σχέδιο Πόλης «παίζει» δυνατά.
Στην εποχή του Airbnb και των υψηλών ενοικίων
Στην (…Airbnb) εποχή που ζούμε, είναι επιτακτική η ανάγκη να στηρίξουμε τον δημότη…
Σε μια εποχή που ο πήχης των (αρμυρών) ενοικίων είναι πολύ ψηλά, οφείλουμε να στηρίξουμε τον δημότη…
Δεν γίνεται/εννοείται να μη δύναται ο (συν)δημότης μας που ευτύχισε να κληρονομήσει από τους γονείς του ένα μικρών διαστάσεων οικόπεδο εκτός Σχεδίου Πόλεως, να προχωρήσει στην οικοδόμησή του.
Νάξος (Χώρα Νάξου): Είναι αδιανόητο να πειθαναγκάζεται ένας ολόκληρος κόσμος να παραδίδεται σε μισθώσεις παράλογα υψηλές, σε μισθώσεις εξοντωτικές, τη στιγμή κατά την οποία οι μισθοί και πετσοκομμένοι.
Δήλωση με παράπονο…
Προ ημερών, ο φίλος και ένθερμος αναγνώστης του «Κυκλαδίτη», συντοπίτης μας, καταξιωμένος διαφημιστής, Δημήτρης Καρούσης, εύστοχα παρατηρούσε:
«Είμαστε ένα νησί που έχει όλα τα καλά. Όμως δεν γίνεται να μη βοηθάμε τον κόσμο.
Υπάρχουν συντοπίτες μας που έχουν κληρονομήσει ένα οικοπεδάκι σε πολύ μικρή απόσταση από τον κεντρικό ιστό της πόλης Χώρας – και επειδή δεν υπάρχει σχέδιο πόλης, δεν μπορούν να βάλουν τη μια πέτρα επάνω στην άλλη. Κι έχουν το οικοπεδάκι αυτό και το… βλέπουν. Δεν μπορούν να το αξιοποιήσουν. Αυτοί οι συμπολίτες μας καταστρέφονται. Και το διαπιστώνουν αυτό, καθημερινά. Γι’ αυτό και φεύγουν από το νησί. Δεν βλέπουν καμιά προοπτική.
Γιατί να αδικείται αυτός ο κόσμος; Αναρωτιέμαι, πότε θα αποφασίσουν οι αρμόδιοι να τρέξουν το Σχέδιο Πόλης;
Ποια τύχη θα ‘χει η Νάξος, χωρίς σχέδιο πόλης μέσα στα επόμενα χρόνια;
Το νησί μας έχει τα φόντα να φτάσει πολύ ψηλά. Γιατί δεν το βοηθάμε. Γιατί δεν δίνουμε στον κόσμο τη δυνατότητα να χτίσει ένα σπίτι;
Επειδή δηλαδή δεν έχω μια μεγάλη έκταση, δεν πρέπει να οικοδομήσω ένα μικρό οικόπεδο κοντά στην πόλη που κληρονόμησα από τους γονείς μου, για να στεγάσω την οικογένειά μου;
Τα ενοίκια είναι τρομακτικά μεγάλα.
Πώς ένα καινούργιο ζευγάρι θα κάνει τα πρώτα βήματα στη ζωή του, όταν πληρώνει τρελά λεφτά για το ενοίκιο ενός σπιτιού.
Ξέρετε πόσο πονάει ένας νέος άνθρωπος, όταν δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί την μικρή περιουσία που κληρονόμησε από τον γονιό του;
Δεν έχουν όλοι οι γονείς μεγάλες οικοπεδικές εκτάσεις. Οι πιο πολλές, όλος ο κόσμος το ξέρει αυτό, έχουν μικρά οικόπεδα που είναι εκτός σχεδίου. Όμως όπως έχουν τα πράγματα, τα παιδιά τους είναι με δεμένα τα χέρια. Από την ώρα που δεν υπάρχει Σχέδιο Πόλης, όλα τα μικρά οικόπεδα είναι άχρηστα. Δεν είναι κρίμα;
Πρέπει να βοηθήσουμε τον κόσμο κάποια στιγμή σε αυτό το νησί.
Είναι αδικία. Δεν θα πρέπει να αφήνουμε τους συντοπίτες μας που δεν έχουν μεγάλες κληρονομιές στο έλεος του Θεού.
Είμαστε ένα νησί που ζει από τον πρωτογενή τομέα και τον τουρισμό. Γι’ αυτό είναι μεγάλη ανάγκη να κρατήσουμε στο νησί μας τους νέους ανθρώπους. Πώς όμως να τους κρατήσουμε όταν δεν τους δίνουμε τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν και να εκμεταλλευτούν την οικογενειακή τους περιουσία;
Το Σχέδιο Πόλης πρέπει να προχωρήσει. Πρέπει να επεκταθεί το Σχέδιο Πόλης.
Η Χώρα Νάξου έχει ένα Σχέδιο Πόλης αναχρονιστικό.
Πότε επιτέλους θα αποφασίσουμε κάνουμε ένα Σχέδιο Πόλης που να καλύπτει τις ανάγκες ενός νησιού, που φιλοδοξεί να διεκδικήσει και να κερδίσει το μέλλον του με αξιώσεις;»
About The Author
