20 Χρόνια από το ναυάγιο του “Εξ. Σάμινα”. Μαρτυρίες που συγκλονίζουν (βίντεο)
Ηταν 26 Σεπτεμβρίου 2000. Το Εξπρές Σάμινα έφτανε στην Πάρο.
Εκτελούσε το δρομολόγιο Πειραιάς-Πάρο-Νάξο-Αγ΄Κήρυκο-Ευδηλο-Καρλόβασι-Βαθύ…
Πλήθος κόσμου που ταξίδευε, κυρίως φαντάροι οι οποίοι πήγαιναν στη Σάμο. 533 άτομα, από τα οποία τα 472 ήταν επιβάτες και τα υπόλοιπα 61 το πλήρωμα…
Όμως υπήρχαν και πολλοί Παριανοί, Ναξιώτες, Σαμιώτες και Ικαριώτες…
Ο καιρός αγρίευε, και μέχρι τη Νάξο, πολλοί προέβλεπαν ότι θα ήταν γεμάτο 8άρι…
“Οι επιβάτες με προορισμό την Πάρο, παρακαλούνται να ετοιμάζονται για αποβίβαση”.
Αυτή την αναγγελία θα περίμεναν οι επιβάτες οι οποίοι έβλεπαν ήδη καθαρά τα φώτα της Παροικιάς.
Ξαφνικά ένα στρίγγλισμα και ένας δυνατός κραδασμός πάγωσε το αίμα των επιβαινόντων…
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία…
Περίπου στις 22:12 το πλοίο προσεγγίζοντας τον λιμένα της Παροικιάς, με ανέμους 8 μποφόρ. Δύο μίλια ανοικτά της Πάρου προσκρούει με ταχύτητα 18 κόμβων στις νησίδες «Πόρτες», με συνέπεια το πλοίο να υποστεί ρήγμα στα δεξιά ύφαλά του, μήκους περίπου τριών μέτρων, στη βάση του δεξιού πτερυγίου ευσταθείας.
Το νερό κατέκλυσε το μηχανοστάσιο του πλοίου το οποίο πήρε γρήγορα κλίση προς τα δεξιά και μετά από 25 λεπτά βυθίστηκε.
Μεγάλος πανικός προκλήθηκε στους επιβαίνοντες λόγω της συσκότισης που προκλήθηκε στο πλοίο από ηλεκτρική βλάβη, καθώς δεν λειτούργησε ούτε η εφεδρική ηλεκτρογεννήτρια (emergency generator), αλλά και από την απουσία ειδοποίησης της σειρήνας έκτακτης ανάγκης, αλλά και της σχετικής ενημέρωσης από τα φορητά μεγάφωνα του πλοίου, με πολλούς από αυτούς να πηδούν στη θάλασσα.
Τελικά, πολλοί κατάφεραν με την βοήθεια των κατοίκων της Πάρου να σωθούν παλεύοντας στα κύματα. Ομως 81 άτομα δεν τα κατάφεραν και πνίγηκαν… Αλλά οι νεκροί ήταν 82. Ο λιμενάρχης Πάρου, Δημήτρης Μάλαμας, έχασε τη ζωή του το ίδιο βράδυ από το άγχος και την πίεση κατά τη διάρκεια της επιχείρησης.
Με αυτό το αφιέρωμα θα προσπαθήσουμε να σας μεταφέρουμε τι έγινε εκείνη τη νύχτα μέσα από τις μαρτυρίες των πρωταγωνιστών…
Ο δήμαρχος Πάρου (1994-2002) Κώστας Αργουζής εκείνο το βράδυ μετείχε σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου το οποίο διακόπηκε μόλις είδαν τις φωτοβολίδες να κάνουν τη νύχτα μέρα…
θυμάται…
Οι επιβάτες με το που άκουσαν το βρυχηθμό του Σάμινα από την πρόσκρουση στις Πόρτες προσπάθησαν να καταλάβουν τι συμβαίνει…
Πολλοί που κατάλαβαν έγκαιρα έφυγαν πρώτοι βρίσκοντας σωσίβια ενώ στο πλοίο επικρατούσε το απόλυτο χάος…
Ο Στέφανος Τζιώτης επέβαινε στο Σάμινα εκείνο το μοιραίο βράδυ και για πρώτη φορά μοιράζεται τις θύμησές του...
Αλλά και ο Μανώλης Βαθρακοκοίλης ήταν μέσα στο μοιραίο καράβι. Αν και πέρασαν 20 χρόνια, η θύμηση εκείνης της νύχτας είναι παραπάνω από έντονη…
Από τους τελευταίους που έφυγαν από το καράβι και κινδύνευσε να χάσει τη ζωή της παρασυρόμενη από την δίνη του βυθιζόμενου σκάφους, ήταν η Γεωργία Πάσσου.
Η μαρτυρία της είναι συγκλονιστική…
Μεγάλη συμβολή στο να μην έχουμε περισσότερους νεκρούς είχαν οι αποί άνθρωποι της Πάρου που από την πρώτη στιγμή βρέθηκαν στις ακτές του Παρασπόρου, της Κορακιάς, της Πούντας αλλά και στις βάρκες τους για να σώσουν όσο γίνεται περισσότερους ναυαγούς.
Η Αργυρώ Ρούσσου περίμενε με τον σύζυγό της στο λιμάνι το Σάμινα για να παραλάβει ένα δέμα. Με τον πρώτο συναγερμό τέθηκαν στην υπηρεσία του συντονιστή, που στην ουσία δεν υπήρχε. Ο λιμενάρχης δεν άντεξε, το υπουργείο δεν μπορούσε να καλαβάβει τι συμβαίνει και ο δήμος με τους ελάχιστους ανθρώπους του, που να πρωτοπάει…
Η Αργυρώ θυμάται:
Η Νάξος πλήρωσε βαρύ τίμημα… Έντεκα νεκρούς από το νησί πήρε το Σάμινα στον υγρό τάφο του.
Ο Αριχερατικός Επίτροπος Νάξου της Μητροπόλεως Παροναξίας πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντίνος Κύλης, απόντος του μακαριστού Μητροπολίτη Αμβροσίου ο οποίος ήταν στην Πάρο εκείνες τις ημέρες ήταν αυτός που ανέλαβε το βαρύ φορτίο της μεταφοράς των νεκρών από την Πάρο και την ταφή τους…
Θυμάται εκείνες τις ημέρες σαν να ήταν χθες…
Πέρασαν ακριβώς 20 χρόνια. Ολοι μας στα νησιά, την Πάρο και τη Νάξο αλλά και τα άλλα νησιά θα θυμόμαστε έντονα όσα χρόνια και αν περάσουν την μεγαλύτερη ναυτική τραγωδία της Παροναξίας και να ευχόμαστε να μην ξαναζήσουμε άλλο ναυάγιο.
Και να απαιτούμε τακτικές και ασφαλείς μετακινήσεις δια θαλάσσης…
About The Author
