Πήγαμε στο καρνάγιο της Νάξου που …μυρίζει προετοιμασίες
Σήμερα περάσαμε από το καρνάγιο της Νάξου κάτω από τα οικόπεδα της Αεροπορίας.
Εκεί υπάρχει ένα μικρό εργοτάξιο καθώς οι ιδιοκτήτων των σκαφών ξεκίνησαν να σουλουπώνουν τα καΐκια τους και τα πλεούμενά τους πριν τα ρίξουν εν όψει άνοιξης και καλοκαιριού στη θάλασσα.
Ο χώρος μυρίζει λαδομπογιά και γράσο…
ΘΑ πρέπει να ξαπετσιάσουν τα σκαριά, να τα βάψουν, να τα βάλουν αυτά τα υλικά για να μην έχουμε διαρροές, να κάνουν σέρβις τις μηχανές, να περιποιηθούν κατάστρωμα, τιμονιέρα, μηχανοστάσιο, κουκέτες. Πολλά είναι που πρέπει να γίνουν…
Πλησιάσαμε έναν ιδιοκτήτη σκάφους. Μας είπε ότι τελείωσε τώρα το ξύσιμο του κάτω μέρους από τα φύκια και τις άλλες πρασινάδες, όπως λέει… “Είναι σημαντικό να τα βγάλουμε αυτά. Αν μείνουν εκτός από την φθορά μας κοστίζουν και σε ταχύτητα. Ξέρεις πόσο αργά πάει το καΐκι με αυτά που κολλάνε από κάτω;”
Άλλος έβαφε το πάνω μέρος. Το εκτυφλωτικό λευκό έλαμπε απέναντί στον ήλιο… “Μια και ο καιρός έφτιαξε πρέπει να κάνουμε όσες εργασίες χρειάζονται μια και δεν θα περάσει μήνας από τότε που λέμε να ρίξουμε το σκέφος στη θάλασσα” μας είπαν…
Παρατηρήσαμε ότι ο χώρος που είναι το καρνάγιο είναι πολύ μικρός για τον αριθμό των πλοίων που έχουν βγει για επισκευές και μερεμέτια. Θα πρέπει το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο να φροντίσει να μεγαλώσει ο χώρος ή να μεταφερθεί αλλού.
Τα καρνάγια στο Αιγαίο είναι η παράδοσή μας, και θα πρέπει να επενδύσουμε πολιτιστικά σε αυτά.
Αλλωστε έμειναν λίγα στο Αρχιπέλαγος και σιγά-σιγά όλο και λιγότερα γίνονται τα ξύλινα σκάφη που ταξιδεύουν στα δικά μας νερά…