Με «λευκά πανιά» ας υποδεχθούμε το 2021, κρατώντας τον «μίτο της Αριάδνης»
Ο Θησέας θεωρείται ο σημαντικότερος και σπουδαίος ήρωας της αρχαίας Ελλάδας, μετά τον Ηρακλή. Ήταν γιος του βασιλιά της Αθήνας Αιγέα και της Αίθρας, κόρης του Πιτθέα, βασιλιά της Τροιζήνας, ο οποίος και τον ανέθρεψε. Σε ηλικία δεκαέξι ετών, ξεκίνησε για την Αθήνα και στο ταξίδι πραγματοποίησε τους πρώτους άθλους του, ελευθερώνοντας τους δρόμους από ληστές και τέρατα, όπως ο Προκρούστης, ο Σίνις, ο Περιφήτης, ο Σκύρωνας, ο Κερκύων. Στην Αθήνα, τον αναγνώρισε ο πατέρας του Αιγέας από την ασπίδα και το ξίφος που του άφησε κάτω από ένα βράχο, όταν έφυγε από την Τροιζήνα. «Όταν μεγαλώσει το παιδί, να σηκώσει το βράχο και να πάρει το ξίφος και την ασπίδα», είχε πει στην Αίθρα.
Οι Αθηναίοι άρχισαν να τον αγαπάνε όταν εξόντωσε έναν ταύρο στον Μαραθώνα, που κατέστρεφε την περιοχή. Μεγάλη η φήμη του όμως έγινε όταν φόνευσε τον Μινώταυρο, το μυθολογικό τέρας, με σώμα ανθρώπου και κεφαλή ταύρου. Ήταν καρπός των ερωτικών σχέσεων της γυναίκας του Μίνωα, Πασιφάης, με έναν κατάλευκο ταύρο που είχε στείλει ο Ποσειδώνας στον Μίνωα για θυσία. Εκείνος θαύμασε την ομορφιά του και δεν τον θυσίασε. Ο Ποσειδώνας θύμωσε και έκανε την Πασιφάη να ερωτευτεί τον ταύρο. Ο βασιλιάς Μίνωας της Κρήτης, όταν γεννήθηκε ο Μινώταυρος, τον έκλεισε μέσα σ’ έναν λαβύρινθο, που κατασκεύασε ο μηχανικός Δαίδαλος. Ο Μινώταυρος τρεφόταν με ανθρώπινο κρέας. Οι Αθηναίοι σκότωσαν σε κάποιους Παναθηναϊκούς Αγώνες τον γιο του Μίνωα, Ανδρόγεω, επειδή νίκησε σε όλα τα αγωνίσματα, και εκείνος, για να τους εκδικηθεί, ως βασιλιάς της επικυρίαρχης της εποχής Κρήτης, απαίτησε να του στέλνουν επτά νέους και επτά νέες κάθε εννέα χρόνια, ως φόρο υποτελείας των Αθηναίων. Οι νέοι διαδοχικά ήταν η τροφή του Μινώταυρου. Όταν ήρθε η εποχή να στείλουν για τρίτη φορά, ο Θησέας προθυμοποιήθηκε να πάει μαζί τους.
Όταν έφτασε στην Κρήτη, τον ερωτεύτηκε η Αριάδνη, η κόρη του Μίνωα, και του υπέδειξε τον τρόπο να βγει από το λαβύρινθο, από τον οποίο κανένας δεν είχε καταφέρει να βγει, με ένα κουβάρι κλωστή (ο μίτος της Αριάδνης), το οποίο να ξετυλίγει όπως θα χάνεται στις διακλαδώσεις, και αφού σκοτώσει τον Μινώταυρο, κρατώντας το σχοινί, να γυρίσει στην έξοδο. Έτσι και έγινε. Νίκησε, βγήκε, και η Αριάδνη τον ακολούθησε. Αυτός, όμως, την εγκατέλειψε στη Νάξο.
Γυρίζοντας στην Αθήνα, ο Θησέας δεν άλλαξε τα μαύρα πανιά που είχε το πλοίο όταν έφυγε για την Κρήτη, σε άσπρα αν νικήσει, όπως είχε συμφωνήσει με τον πατέρα του Αιγέα, που τον περίμενε στην άκρη του Σουνίου. Ο Αιγέας, αντικρίζοντας μαύρα πανιά, πικραμένος, έπεσε στη θάλασσα, βαπτίζοντάς την Αιγαίο Πέλαγος, όπως λέει ο μύθος.
Μετά τους Περσικούς Πολέμους, ο Θησέας έγινε ο κυριότερος ήρωάς τους και στο Ναό του Ηφαίστου στην Αθήνα, που σήμερα ονομάζουμε Θησείο, την εποχή του Περικλή, στις μετόπες εικονίζονται οι άθλοι του Θησέα και του Ηρακλή.
Ραγίζει η καρδιά του κάθε ανθρώπου για τα μαύρα πανιά. Αιώνες μετά, ο μύθος συνεχίζεται με πολλές παραλλαγές στην Ελλάδα. Ο «Μινώταυρος» τρώει συνεχώς Ελληνόπουλα, που φεύγουν στο εξωτερικό. Μια ακόμα Ελλάδα, πάνω από 10 εκατομμύρια, είναι στην ξενιτιά, σε άλλες πατρίδες. Ο «Θησέας – Πολιτισμός» των Ελλήνων νίκησε, αλλά τα πανιά τα ξέχασε και τα άφησε «μαύρα», καταδικάζοντας την πατρική γη (Αιγέας) γύρω από το Αιγαίο σε απόγνωση. Για χρόνια, στη νεότερη Ελλάδα, οι πολιτικοί μας μιλούσαν για «ψωροκώσταινα», για φτωχή πατρίδα, για τριτοκοσμικές καταστάσεις κ.λπ. κ.λπ. Όμως τα παιδιά της Ελλάδας διέπρεπαν σε όλα τα είδη πολιτισμού, με δύο Βραβεία Νόμπελ, με τον ιατρό Παπανικολάου, με παγκόσμιες φυσιογνωμίες σε μουσική, λογοτεχνία, μαθηματικά, ιατρική, αρχιτεκτονική, ζωγραφική, τραγούδι, ναυτιλία, εφοπλιστές, πολιτικοί και περίπου 5.000 καθηγητές Πανεπιστημίου σε όλο τον κόσμο κ.λπ. Και τώρα με την παγκόσμια πανδημία του COVID-19, πάλι Έλληνες πρωταγωνιστούν σε πολλά, με τρανό παράδειγμα τον Έλληνα επικεφαλής της Pfizer Άλμπερτ Μπουρλά και τους Έλληνες ερευνητές ελληνικών πανεπιστημίων και κέντρων ερευνητικών, που εφηύραν το rapid antigen test (ταχεία ανίχνευση).
Οι καρποί της γης της περιζήτητοι σε όλη την Ευρώπη, τα μεταλλεύματα επίσης, το πετρέλαιο και ο χρυσός στο στόχαστρο. Ο τουρισμός στις κορυφές!
Γιατί λοιπόν αυτόν τον καιρό ξεχάσαμε τα «μαύρα πανιά» στα καράβια μας; Γιατί μας απογοήτευσαν και έριξαν στα βράχια τα όνειρα των παιδιών αυτού του τόπου; Γιατί άλλη εικόνα είχε το «πλήρωμα», οι ναύτες αυτής της χώρας, και τα πανιά ήταν «μαύρα».
Ευάγγελος Γ. Σπύρου
Ο Ευάγγελος Γ. Σπύρου γεννήθηκε στο Δίστρατο Άρτας το 1948, από όπου μετανάστευσε στο Αγρίνιο το 1958. Εκεί τέλειωσε το 4ο Δημοτικό (1960) και το Γυμνάσιο(-Λύκειο) το 1966. Την ίδια χρονιά μετέβη στην Αθήνα, όπου απέκτησε πτυχίο της Παντείου Σχολής Πολιτικών Επιστημών (1971) και της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1977).
πηγη: nextdeal.gr
About The Author
