Ναυάγιο Εξπρές Σάμινα: «Δεν άκουγες τα κύματα που μάνιαζαν. Τα σκέπαζαν οι κραυγές αγωνίας των ανθρώπων»
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ “ΚΥΚΛΑΔΙΤΗ” ΤΟ 2000, ΓΙΑ ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΣΑΜΙΝΑ ΜΕ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΝΑΞΙΩΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΙΑΝΩΝ ΠΟΥ ΕΙΔΑΝ ΜΕΣΩ YOUTUBE ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΗΣΤΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ
20 Χρόνια από το ναυάγιο του “Εξ. Σάμινα”. Μαρτυρίες που συγκλονίζουν (βίντεο)
Ήταν βράδυ Τρίτης. Το ημερολόγιο έγραφε 26 Σεπτεμβρίου του 2000. Το «Εξπρές Σαμίνα» ταξίδευε ατάραχο…
Στο Αιγαίο ο άνεμος κυνηγούσε τα κύματα… Οκτώ μποφόρ στο στενό Πάρου – Νάξου. Και λίγα δεν τα λες. Εκείνη τη βραδιά ο Παναθηναϊκός έπαιζε στο Αμβούργο απέναντι στη δυνατή γερμανική ομάδα. Για το Τσάμπιονς Λιγκ ήταν το παιχνίδι. Και η ελληνική ομάδα θα πετύχαινε ένα σπουδαίο διπλό, που όμως θα περνούσε στα χαμηλά των ειδήσεων το επόμενο πρωινό. Γιατί; Γιατί μια τραγωδία θα είχε το προνόμιο – όπως όλες οι πολύνεκρες τραγωδίες άλλωστε – να ντύσει στο πένθος τις πρώτες σελίδες των εφημερίδων!
Από τον Πειραιά Full Ahead στο θάνατο…
Το «Εξπρές Σαμίνα», έχοντας στα σαλόνια του 472 επιβάτες και στα ντεκ, στις μηχανές και στη γέφυρα 61 μέλη του πληρώματος είχε αφήσει το λιμάνι του Πειραιά και πλησίαζε στην Πάρο. Τα ρολόγια έδειχναν 10:12. Τα φώτα της Παροικιάς φαίνονταν καθαρά. Άλλωστε δυο μίλια έξω από το λιμάνι τι είναι; Έτσι να κάνεις, με δυο απλωτές έφτασες. Πού λέει ο λόγος… Εκεί λοιπόν, έξω από το λιμάνι της Παροικιάς είναι δυο βράχοι, Πόρτες τις λένε οι ντόπιοι, Βραχονησίδες Πόρτες της γράφουν και οι χάρτες οι ναυτικοί. Εκεί στις Πόρτες μπροστά, είχε καθίσει η μοίρα και περίμενε…
Το πλοίο με σχεδόν τη μέγιστη ταχύτητα – Full Ahead που λένε οι ναυτικοί – ( με 18 κόμβους: περίπου 35 χιλιόμετρα την ώρα) έπεσε πάνω στις Πόρτες! Το αποτέλεσμα αναμενόμενο: ρήγμα στα δεξιά ύφαλα μήκους περίπου τριών μέτρων, στη βάση του δεξιού πτερυγίου ευστάθειας. Το νερό χύθηκε με ορμή στα σπλάχνα του καραβιού! Το μηχανοστάσιο πλημμύρισε αμέσως. Οι ηλεκτρομηχανές έσβησαν και το σκοτάδι τύλιξε τον τόπο, έτσι για να μην φαίνεται ο θάνατος που ερχόταν… Το πλοίο γρήγορα πήρε επικίνδυνη κλίση δεξιά. Και δεν πέρασε ούτε μισή ώρα για να παραδοθεί το «Σαμίνα» στο βυθό κάτω από τις Πόρτες!
«Δεν άκουγες τα κύματα που μάνιαζαν. Τα σκέπαζαν οι κραυγές αγωνίας των ανθρώπων», θα πουν αργότερα οι ψαράδες της Πάρου που έφτασαν πρώτοι στο ναυάγιο. Πολλοί από τους επιβάτες βούτηξαν στη θάλασσα πριν βυθιστεί το πλοίο. Άλλοι κρέμονταν από τα ρέλια. Κι άλλοι είχαν μπει στις σωσίβιες λέμβους και προσεύχονταν. Το πλήρωμα δεν είχε ενημερώσει κανέναν. Τα μεγάφωνα δεν λειτούργησαν, δεν ακούστηκε σειρήνα συναγερμού. Τόσα πολλά «δεν» μέσα σε λίγα λεπτά φτάνουν για να φέρουν τη συμφορά!
«Δεν ενέπνεε ανησυχία»…
Στο θάλαμο επιχειρήσεων του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας είχαν πειστεί ότι ήταν απλό το περιστατικό: «Δεν ενέπνεε ανησυχία». Από τα κινητά τηλέφωνα που ξεχείλιζαν κραυγή αγωνίας και απόγνωσης όμως ακούγονταν άλλα… Πέρασε ώρα αρκετή μέχρι το Λιμεναρχείο Πάρου να δώσει διαταγή να σπεύσουν τα παραπλέοντα σκάφη στην περιοχή. Οι πρώτοι που οσμίστηκαν το «κακό» ήταν οι ψαράδες της Προικιάς. Μπήκαν στα καΐκια τους και έβαλαν πλώρη για τις Πόρτες.
Ο Λαμιώτης Βασίλης Ραχούτης, μαζί με άλλους 19 στρατιώτες ταξίδευαν για τη Νάξο· ήταν από τους πρώτους που βούτηξε στα νερά και πάλεψε να σώσει ανθρώπους που χάνονταν στη θάλασσα. Ανέβασε πρώτα τη μάνα σε μια βάρκα και γύρισε για το μωρό της. Δεν τα κατάφερε. Κάπου χτύπησε, κάτι τον χτύπησε… Λίγες ώρες μετά το όνομά του ακουγόταν στη λίστα με τους νεκρούς! Οι στρατιώτες βοήθησαν κόσμο πολύ.